«Να καθιερωθούν τριήμερες εκδηλώσεις 9,10 και 11 Αυγούστου για την ιστορική επέτειο του 1716». Γράφει ο Σπύρος Ρίκος.

Το 2002 σε ένα ταξίδι μου στην Ιταλία, με είχαν πάρει να παρακολουθήσω ένα από τα καλύτερα ορατόρια του Αντόνιο Βιβάλντι, όπως μου είχαν πει την Ιουδήθ την θριαμβεύουσα. Από την στιγμή που δεν μπορούσα να αποφύγω την πρόσκληση, υιοθέτησα την γνωστή ρήση διασκευασμένη «αν δεν μπορείς να το αποφύγεις …, κάθισε και απόλαυσε το». Άλλωστε από μόνος του ο Βιβάλντι, ηχούσε στα αυτιά μου κάτι πολύ καλό και ελκυστικό. Την Ιουδήθ, να σας πω την αλήθεια, πρώτη φορά την άκουγα και δεν μου καιγόταν καρφάκι για να την γνωρίσω, αλλά από την στιγμή που ήθελε η παρέα, όλα ωραία.

Τώρα αρχίζουν τα πράγματα να σοβαρεύουν. Α, πριν σοβαρέψουν να σας πω ότι, στην αρχή μου άρεσε, δηλαδή το πρώτο μισάωρο, αλλά η παράσταση ήταν σχεδόν 3 ώρες και από ένα σημείο και ύστερα, τα χα παίξει. Τώρα αρχίζουν τα σοβαρά. Λίγο πριν την παράσταση, λίγο κατά τη διάρκεια και λίγο μετά, στη παρέα κάτι έλεγαν για τη Κέρκυρα, τη πολιορκία της Κέρκυρας, τον Σχούλεμπουργκ, τέλος πάντων κάτι άρχιζε να με τσιγκλά. Όταν επέστρεψα στη Κέρκυρα, άρχισα να την ψάχνω τη δουλειά, όχι τίποτε άλλο, να μην με πιάνουν αδιάβαστο. Γιατί ρε φίλε, δεν μπορείς να γνωρίζεις ότι ο Πάμπλο Γκαρσία έπαιξε στη Venecia και να μην γνωρίζεις το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός που συνέβη στον τόπο σου, από την έκβαση του οποίου προσδιορίστηκε, σε μεγάλο βαθμό η πορεία της Ευρώπης, γιατί τότε, το 1716 εννοώ, αν δεν είχε βάλλει το χέρι του ο Άγιος ή δεν είχε λειτουργήσει με μαεστρία στην απόκρουση της πολιορκίας ο Σχουλεμβούργος και ο ενωμένος στρατός των Ευρωπαίων και είχε πέσει η Κέρκυρα στα χέρια των Οθωμανών για να την χρησιμοποιήσουν, ως προπύργιο για την επέκταση τους στην Ευρώπη, ίσως η ιστορία να είχε γραφεί ανάποδα.

Απ’ όλα αυτά εμείς ως Κερκυραίοι τι έχουμε κρατήσει; Μόνο την λιτανεία του Αγίου στις 11 Αυγούστου, μεγάλη χάρη του. Τα υπόλοιπα, που είναι πολύ σημαντικά, αλλά άγνωστα στους περισσότερους από εμάς, αφού είμαστε αμόρφωτοι για την τοπική μας ιστορία, πόσο τα αξιοποιήσαμε; Καθόλου.

Κάνω ένα άλμα τώρα για να έλθω το καλοκαίρι του 2012, όταν εργαζόμουν στην Περιφέρεια. Εκείνο το καλοκαίρι, υποδεχτήκαμε στη Κέρκυρα τον κύριο Φούχτελ. Αφού περιηγήθηκε με τον τότε Περιφερειάρχη, στα έργα, κυρίως στον υπό εξέλιξη τότε προσήνεμο μόλο, μετά τον πήγαμε, παρόντος του Γερμανού προξένου, στην είσοδο του Παλαιού Φρουρίου, όπου βρίσκεται το άγαλμα του Σχουλεμβούργου. Εκεί, με την βοήθεια της διερμηνέως, τον ενημερώσαμε για το πώς έχει ταυτιστεί με την Κέρκυρα ο Σχουλεμβούργος, για το ιστορικό γεγονός, το οποίο έχει πανευρωπαϊκή διάσταση και ειπώθηκε ότι θα ήταν πολύ καλό αν βοηθούσε με κάποιο τρόπο στο να ανέβει στην Κέρκυρα η παράσταση ή συναυλία, δεν ξέρω πως λέγεται της Ιουδήθ. Ξέρετε τι μας απάντησε; «Κάπως έτσι μπήκα στη πολιτική». Το 2000 όταν Καγκελάριος ήταν ο κύριος Κολ του ανέθεσε να αναπτύξει σχέσεις με την Σαουδική Αραβία. Ταξίδεψε εκεί και όταν επέστρεψε στη Γερμανία, έκανε μια παρέλαση με 600 καμήλες στο Βερολίνο. Μας προέτρεψε ότι όντως είναι μια πολύ καλή ιδέα, την οποία θα πρέπει να υλοποιήσουμε.

Γυρίζω πίσω στο 2004, γιατί δε θα περίμενα το κύριο Φούχτελ να μου πει ότι όντως είναι μια πολύ καλή ιδέα που πρέπει να υλοποιήσουμε και ένα ιστορικό γεγονός πανευρωπαϊκής διάστασης, το οποίο δεν έχουμε αξιοποιήσει καθόλου. Αν θέλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αλλά δεν το έχουμε ρε παιδάκι μου. Έχουμε ένα τεράστιο ιστορικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό απόθεμα, το οποίο όχι μόνο δεν το γνωρίζουμε, αλλά και όσοι το γνωρίζουν, δεν κάνουν κάτι να αναδειχθεί, να προβληθεί και να αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως.

Από το 2004 και μετά, έχω αρθρογραφήσει άπειρες φορές, για το πώς μπορούμε και πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το ιστορικό γεγονός και να μην μείνουμε μόνο στην Λιτάνευση του Ιερού σκηνώματος του Αγίου στις 11 Αυγούστου. Έχω καταθέσει και σε προηγούμενες δημοτικές αρχές, συγκεκριμένες προτάσεις, χωρίς όμως να τύχουν αποδοχής. Μόνο επί Δημαρχίας Σωτήρη Μικάλεφ με τον τότε σύμβουλό του τον Πάνο Θεοδωρίδη κάναμε μια προσπάθεια για να εξετασουμε τις πιθανότητας να ανεβεί η Ιουδήθ στα Σπαρτά (εκεί όπου πιτσιρικάδες πάιζαμε μπάλα) στο Νέο Φρούριο. Φοβάμαι ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν τη διάσταση αυτού του ιστορικού γεγονότος στο οποίο τότε συμμάχησαν για να αποτραπούν οι Οθωμανοί, Ενετοί (Ιταλοί), Έλληνες, Μαλτέζοι, Βέλγοι, Γερμανοί, Σλοβάκοι, Πορτογάλλοι, Γάλλοι και πολλοί άλλοι τους οποίους αναφέρει στο βιβλίο του ο αείμνηστος Γεώργιος Αθανάσαινας, το Ασέδιο των Κορυφών. Ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν ο Κερκυραίος Γιώργος Ρωμαίος είχε διατελέσει όχι μόνο Ευρωβουλευτής, αλλά και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα έπρεπε οι τότε δημοτικές αρχές, εκμεταλλευόμενες αυτό το γεγονός, να προωθήσουν μια σειρά εκδηλώσεων υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ποτέ δεν είναι αργά, αν και οι εποχές πλέον έχουν αλλάξει και υπάρχουν γεωπολιτικά ζητήματα αρκούντως ευαίσθητα. Θα πρέπει βεβαίως να τονίσω ότι η ανάδειξη αυτού του ιστορικού γεγονότος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης με άλλους πολιτισμούς και άλλους λαούς. Το αντίθετο μάλιστα, γιατί η ιστορία πρέπει να διδάσκει και γιατί μέσα από την διαφορετικότητα και τις διαφορετικές θρησκευτικές, πολιτισμικές και πολιτιστικές αντιλήψεις, πρέπει να βρίσκεται η κοινή συνισταμένη.

Τώρα τι πρέπει να κάνουμε και μπορούμε να κάνουμε πολλά. Η άποψη μου, εδράζεται στην πεποίθηση και αρχική μου αντίληψη, ότι αυτό το ιστορικό γεγονός, με τις πολιτιστικές και ιστορικές παραμέτρους, θα πρέπει να αναδειχθεί σε όλες του τις διαστάσεις και να αποτελέσει, (δεν μου αρέσει όρος, αλλά θα τον χρησιμοποιήσω) την ατραξιόν του καλοκαιριού. Ή όπως θα έλεγε ένας φίλος μου, να κάνουμε ένα ακόμα «Πάσχα» μέσα στο καλοκαίρι. Υπό την έννοια, της ελκυστικότητας του προϊόντος, αλλά και του παραδείγματος του Πάσχα, το οποίο στηρίζεται στον εθελοντισμό και δεν απαιτούνται πολλά χρήματα. Όντως μέσα από συνέργειες μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα.

Προτείνω ένα τριήμερο, θεματικό, σε συνεργασία με τα πολιτιστικά σωματεία του τόπου μας, με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αλλά και με άλλους εθελοντές και εθελοντικές ομάδες, δεν τις αναφέρω για να μην αδικήσω κάποιους, Πρόσκοποι και Οδηγοί, είμαι σίγουρος ότι πάντα είναι έτοιμοι να βοηθήσουν.

Ένα τριήμερο θεματικό, με πολιτιστικές εκδηλώσεις, με επιστημονικά συνέδρια και με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις φυσικά.

Ένα τριήμερο, που η πόλη θα ζει μια άλλη εποχή, αφού υπάρχουν ομάδες από το εξωτερικό, οι οποίες θα ερχόταν να συμμετάσχουν, μέσω των πρεσβειών τους, σε ένα τέτοιο event, όπως λέμε στους Αρμενάδες. Να θυμίσω ότι στο Βέλγιο γίνεται η αναπαράσταση της μάχης του Βατερλό και εδώ έχει ειπωθεί από φίλο, ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο, θεωρώ όμως ότι δεν πρώτη φάση ίσως είναι δύσκολο. Θα μπορούσαν όμως αυτό το τριήμερο να γυρίζουν στη πόλη, πολλοί εθελοντές με στολές εποχής. Θα πρέπει να πω ότι πριν από χρόνια, είχαν γίνει επαφές με το τάγμα των Γκαριμπάλντι, μια συζήτηση που μπορεί να επικαιροποιηθεί.

Θα μπορούσε όχι μόνο να «ανεβαίνει» η Ιουδήθ η Θριαμβεύουσα, αλλά όσον αφορά το πολιτιστικό και μουσικό κομμάτι, θα μπορούσε να γίνει ένα διεθνές θεματικό φεστιβάλ, με μουσική εμπνευσμένη από ιστορικά γεγονότα. Λέω έγω τώρα με τα κουτό μου το μυαλό. Χίλια δυο πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν. Και μην μου πείτε, που και πως; Υπάρχουν χώροι, τους οποίους μπορούμε να διαμορφώσουμε χωρίς πολλά χρήματα και σας διαβεβαιώνων ότι υπάρχουν και οι άνθρωποι και οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα, χωρίς λεφτά.

Όνειρο μου είναι να δω, όσο αντέξω βέβαια, να ανεβαίνει η Ιουδήθ η Θριαμβεύουσα στα «Σπαρτά», στο Νέο Φρούριο, εκεί που πιτσιρικάδες, αφού σκαρφαλώναμε στα τείχη, πηγαίναμε και παίζαμε μπάλα. Έχουν περάσει 30 τόσα χρόνια και ακόμα θυμάμαι τον ήχο από την μπάλα όταν έπεφτε κάτω. Θεωρώ ότι είναι ένας ιδανικός χώρος, μικρός ενδεχομένως, αλλά ιδανικός για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αν μας αφήσει η αρχαιολογική υπηρεσία βέβαια. Το 2005 το προσπαθήσαμε με τον τότε Αντιδήμαρχο Πολιτισμού Σπύρο Ιωάννου.

Υπάρχουν βέβαια πολλές προτάσεις, οι οποίες θα συνέβαλαν στην ανάδειξη και αξιοποίηση αυτού του ιστορικού γεγονότος και στη σύνδεση του, τόσο με την τοπική μας βιοτεχνία, όσο και με τον τουρισμό. Όπως επίσης και στην αξιοποίηση του «ξεχασμένου» Νέου Φρουρίου. Μια πρόταση που είχα κάνει παλαιότερα, είχε υιοθετηθεί από το τότε Δ.Σ του AOCTA, στου Συνδέσμου Τουριστικών Πρακτόρων Κέρκυρας, το οποίο είχε προτρέψει τον τότε Δήμαρχο Σωτήρη Μικάλεφ, να την υλοποιήσει.

Είναι πεποίθηση μου ότι θα πρέπει να στοχεύσουμε στην ανάδειξη και αξιοποίηση τέτοιων γεγονότων, τα οποία, όχι μόνο θα συμβάλουν στην προσέλκυση, ενός άλλου επιπέδου επισκεπτών, αλλά θα συμβάλλουν καταλυτικά, στη διαμόρφωση μιας νέας τουριστικής ταυτότητας και ενός νέου πολιτιστικού γίγνεσθαι. Επίσης θα συμβάλουν με αποφασιστικό τρόπο, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και νέων ευκαιριών για τους νέους μας που ασχολούνται με τον πολιτισμό και έχουν σπουδάσει συναφή επιστημονικά αντικείμενα, καθώς επίσης θα τονώσουν την τοπική βιοτεχνία.

Δεν είμαι σίγουρος ότι όλα αυτά μπορεί να τα κάνει ο Δήμος μόνος του ή θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας άλλος Οργανισμός. Αλλά αυτό είναι διαδικαστικό θέμα.

Στο πλαίσιο αυτό έχω προτείνει:

1) Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να θέσουν υπό την σκέπη τους αυτές τις εκδηλώσεις, αφού ήταν η πρώτη κοινή αμυντική ενέργεια και πρωτοβουλία των Ευρωπαϊκών δυνάμεων της εποχής.

2) Κάθε χρόνο να πραγματοποιούνται τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις:

Α) Στις 9 Αυγούστου να πραγματοποιείται παρέλαση με την συμμετοχή των κρατών που έλαβαν μέρος στην πολιορκία της Κέρκυρας, με στολές εποχής. Επίσης στο λιμάνι της Κέρκυρας να ελλιμενίζονται σκάφη εποχής.

Β) Να παρουσιάζονται όλο το τριήμερο μια σειρά από πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις όλων των τεχνών.

Γ) Στις 11 Αυγούστου όπως κάθε χρόνο πραγματοποιείται η καθιερωμένη Λιτάνευση του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, πολιούχου του νησιού

Δ) Να πραγματοποιείται στις 12 Αυγούστου επιστημονικό Συνέδριο υπό την αιγίδα του Ιονίου Πανεπιστημίου σε συνεργασία με άλλα Πανεπιστήμια, αλλά και με το ΥΠ.ΕΞ.
Ε) Αναπαράσταση της πολιορκίας. Ακόμα θα μπορούσε να γίνει αναπαράσταση της μάχης σε μια τεράστια σκακιέρα στην Κάτω Πλατεία με “πρωταγωνιστές πιόνια σκακιού ανάλογης ενδυμασίας εποχής.

Και βεβαίως θα μπορούσαν να γίνουν πολλά, πολλά περισσότερα που θα αναδείκνυαν το πλούσιο ιστορικό απόθεμα του τόπου μας και τις αστείρευτες πολιτιστικές δυνάμεις που διαθέτει.

Υ.Γ

Το άρθρο αυτό είχε δημοσιευθεί πριν αρκετά χρόνια …