Τι τρέχει με τις παιδικές χαρές της Γαρίτσας; Γράφει ο Γιάννης Ρεβύθης

Ποιος εγκέφαλος γυμνασμένος και βαθύς έχει δώσει την εντολή να μένουν τη νύχτα στο πηχτό σκοτάδι, ενώ τα υπόλοιπα μέρη του πάρκου πλημμυρίζουν στις φωταψίες;

Το αποτέλεσμα αυτής της μεγαλοφυούς ιδέας το βλέπουν οι περίοικοι κάθε νύχτα. Οι παιδικές χαρές της Γαρίτσας, αφύλαχτες και θεοσκότεινες, έχουν γίνει το βραδινό καταφύγιο για τις αλητοπαρέες της νύχτας. Είναι πολύ γνωστές σε όλους οι καταστροφές και οι βανδαλισμοί που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτόν ακριβώς και μόνο το λόγο ήδη δύο φορές έχουν ανακατασκευαστεί μέσα σε λίγα χρόνια! Γνωρίζουν οι αρμόδιοι την μοναδική αξία και την υπέρτατη σημασία των ελάχιστων πια σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης υπαίθριων χώρων παιδικής ψυχαγωγίας;

Οι παιδικοί χώροι αναψυχής είναι λίαν σημαντικοί για την εν γένει εκπαιδευτική ανάπτυξη των παιδιών καθώς προσφέρουν χώρο για σωματική δραστηριότητα, κοινωνική αλληλεπίδραση και φαντασιακό παιχνίδι. Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, χωρίς εξαιρέσεις, οι παιδικές χαρές αποτελούν την πρώτη προτεραιότητα των δημοτικών αρχών για τα πολυάριθμα οφέλη που προσφέρουν στα πολυτιμότερα πλάσματα της ζωής μας: τα μικρά παιδιά.
Πρώτον, προάγουν τη σωματική υγεία βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν κινητικές δεξιότητες, συντονισμό και δύναμη μέσω σωματικών δραστηριοτήτων. Η τακτική άσκηση μειώνει επίσης τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Δεύτερον, ενθαρρύνουν την κοινωνική αλληλεπίδραση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η ανταλλαγή και η επίλυση συγκρούσεων. Τα παιδιά μαθαίνουν να χτίζουν φιλίες και να βελτιώνουν την μεταξύ τους επικοινωνία.
Επιπλέον, οι παιδικές χαρές ενισχύουν τη δύναμη της φαντασίας, ενισχύοντας τις γνωστικές ικανότητες καθώς και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Τέλος, παρέχουν μία ανάπαυλα από την παραδοσιακή μάθηση, επιτρέποντας στα παιδιά να χαλαρώσουν και να επαναφορτίσουν όλες τις ψυχοσωματικές τους λειτουργίες. Η σχετική έρευνα έχει αποδείξει ότι το παιδικό παιχνίδι σε κατάλληλους προστατευμένους χώρους μπορεί να βελτιώσει μεταξύ άλλων και την μαθησιακή επίδοση.
Ποιος λοιπόν και γιατί αγνοεί το αυτονόητο; Ότι δηλαδή οι παιδικές χαρές είναι απολύτως αναγκαίες για την σωματική και πνευματική ευεξία των παιδιών μας; Κι αν δεν το αγνοεί, τότε για ποιον συγκεκριμένο λόγο συνεχίζει να τις παραδίνει στο σκότος της νυχτερινής ανομίας;