Το Εργατικό Κέντρο κατά των Κυβερνητικών πρακτικών

Παρακολουθούμε την Κυβέρνηση να περνάει διαδοχικά με άριστα όλες
τις εξετάσεις που της βάζουνε οι επιχειρηματικοί όμιλοι και μάλιστα με
αξιοζήλευτη ταχύτητα. Πλέον δεν αρκεί να μηδενίσουν την κόλλα της
Κυβέρνησης οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία. Το Εργατικό
Κέντρο της Κέρκυρας, το Διοικητικό του Συμβούλιο, πραγματικά δεν ξέρει
τι να πρωτοκαταγγείλει.
Να καταγγείλουμε την Κυβέρνηση και το κράτος που τσουβαλιάζουν
συνταξιούχους και ΑμΕΑ στα δικαστήρια επειδή προστατεύουν την
περιουσία τους από τους πλειστηριασμούς;
Να καταγγείλουμε την Κυβέρνηση και το Κράτος της που πρώτα έπνιξε
τους αγρότες, που έχουν μείνει χωρίς στον ήλιο μοίρα, και τώρα τους χτυπάει
με τα ΜΑΤ;
Να καταγγείλουμε την κυβέρνηση και το κράτος της που αντιμετωπίζει
το φοιτητικό κίνημα ως «ληστές» και δήθεν μειοψηφίες;
Να καταγγείλουμε την Κυβέρνηση και το Κράτος της που, επειδή το πιο
νεανικό στοιχείο της κοινωνίας, οι μαθητές, τα παιδιά μας, δεν θέλουν να γίνει
εμπόρευμα η γνώση αλλά θέλουν να μπορούν να μορφωθούν ανεμπόδιστα,
έχει βάλει να τους κυνηγάνε οι εισαγγελείς ή οι πάνοπλοι αστυνομικοί σε όλη
τη χώρα;
Να καταγγείλουμε το πόσο έχει εμπλέξει η Κυβέρνηση και το Κράτος
της τη χώρα μας στις επικίνδυνες εξελίξεις των πολέμων;
Εμείς λέμε: φυσικά και θα καταγγείλουμε και την Κυβέρνηση και το
Κράτος της και όποιον τη στηρίζει είτε ενεργά είτε σιωπώντας μπροστά σε
αυτήν την πολιτική. Η κατάσταση όμως δεν μπορεί πλέον να μείνει εκεί, δεν
μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Δεν μπορεί ό,τι για τον λαό και τα παιδιά του είναι
ανάγκη και δικαίωμα, να γίνεται πεδίο κερδοφορίας για τους
επιχειρηματικούς ομίλους και, από την άλλη, όποιος διαμαρτύρεται, όποιος
ονειρεύεται μία άλλη ζωή να κυνηγιέται σαν να είναι μάγισσα στον
Μεσαίωνα.
Κάθε εργαζόμενος κάθε φοιτητής, κάθε μαθητής, κάθε μικρός
επαγγελματίας, κάθε φτωχός αγρότης να βγάλει συμπεράσματα από τα
τελευταία γεγονότα και να πάρει τη θέση του εκεί που πρέπει, να οργανωθεί
στο συνδικάτο του, στο σύλλογό του, στο 15μελές του, στον φορέα του.
Του λαού η πάλη είναι ανάγκη τώρα να δυναμώσει, να αποκτήσει σωστό
στόχο. Δεν θα επιτρέψουμε να κλέψουνε τα όνειρά μας, είναι μια χούφτα και
είμαστε εκατομμύρια, η απεργία στις 28 του Φλεβάρη πρέπει να τους δείξει
ποιος πρέπει να φοβάται ποιον.