Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε. Γράφει ο Σπύρος Ρίκος
Παρακολουθώ, όσο μπορώ, τις εξελίξεις και στην υπόλοιπη επικράτεια και μετά λύπης μου διαπιστώνω, ότι έστω και με τα όποια προβλήματα, κάτι κινείται. Κάτι γίνεται, κάτι προχωράει. Ακόμα και στα υπόλοιπα Ιόνια νησιά, σε σύγκριση με την Κέρκυρα, κάτι γίνεται και κάτι κινείται. Η συζήτηση πάντα, σχετικά με τις δημόσιες υποδομές. Μόνο εδώ δεν κινείται, τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Και ότι κινείται, έχει σχεδιαστεί από τους προηγούμενους και τους προ- προηγούμενους, για να μην πω και τους προ-προ- προηγούμενους, κάτι που ισχύει στην περίπτωση του τουριστικού καταφυγίου στο Καφέ Γυαλί. Ναι μιλάω για το τουριστικό καταφύγιο το οποίο ξεκίνησε κατασκευάζεται γύρω στο 2006 αν δεν με απατά η μνήμη μου και έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2009 το αργότερο. Πέρασαν τα χρόνια και ξεμπλοκάρισε το έργο από την προηγούμενη Περιφερειακή αρχή, για να λέμε αλήθειες και όχι ψέματα, και άρχισαν οι εργασίες πριν από ένα μήνα. Δηλαδή πέρασαν 3 χρόνια περίπου διακυβέρνησης της σημερινής περιφερειακής αρχής, αλλά εγώ είμαι εντάξει και πάλι καλά θα πω. Στην περίπτωση αυτή, έστω και με αδικαιολόγητη καθυστέρηση κάτι κινείται.
Τι δεν κινείται; Μα το μεγάλο πρόβλημα της Κέρκυρας η διαχείριση των απορριμμάτων τρία χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων των απερχόμενων πια αυτοδιοικητικών αρχών, μια που σε ένα – δυο μήνες μπαίνουν στο τελευταίο χρόνια της θητείας τους. «Κατόρθωσαν» να χάσουν δυο διαγωνισμούς που «σκάλωσαν» στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Αρχών. Δήμος κεντρικής Κέρκυρας και Περιφέρεια ή αν θέλετε ΣΥΔΙΣΑ και ΦΟΔΣΑ τα έκαναν ΜΑΝΤΑΡΑ. Δεν υπάρχουν λόγια, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, με τα τεύχη δημοπράτησης να έχουν σταλεί, πριν ακόμα αναλάβουν τα καθήκοντα τους και κατάφεραν να ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ 2 ΦΟΡΕΣ. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Και ευτυχώς που έβαλε πλάτη η Κυβέρνηση και αποδέχτηκε να μεταφέρονται τα απορρίμματα εκτός νησιού. Αλλά η απόφαση ήταν για 2 χρόνια και όχι επ’ αόριστον όπως εξελίσσεται το πράγμα. Αλλά απέτυχαν σε όλες τις διαδικασίες και την αλυσίδα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Στην Ανακύκλωση, μηδέν, στην ανάπλαση τω κυττάρων του παλιού ΧΥΤΑ η διαδικασία σταμάτησε. Τα δέματα, από τη δεματοποίηση έχουν τοποθετηθεί στο Τεμπλόνι με ππδ, πρότυπη περιβαλλοντική δέσμευση για 6+6 μήνες και έχουν περάσει 5 χρόνια. ΜΗΔΕΝ και ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Εδώ δεν τα κατάφεραν σε άλλα πολύ πιο απλά πράγματα, για παράδειγμα όπως στο θέατρο «ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ», το οποίο δεν λειτούργησε ούτε και πέρσι το καλοκαίρι, παρά τις δεσμεύσεις τις προ- περσινές και τις διαβεβαιώσεις ότι πέρσι θα είχαμε θέατρο. Δημοτικές κατασκηνώσεις στο Βίδο, είναι η 5η ή 6η χρονιά που δεν λειτούργησαν. Για να μην πω για το 4ο Λύκειο που έπρεπε να λειτουργούσε από πέρσι και με τα χίλια ζόρια τελικά λειτούργησε φέτος. Για να μην πω για το σχολείο στα Βραγκανιώτικα που έκαναν τα εγκαίνια και τη διαδικασία παραλαβής και παράδοσης όχι με τον τρόπο που επιβάλλεται και έβαλε stop η διαχειριστική αρχή και το σχολείο λειτούργησε και αυτό φέτος. Να θυμηθώ τα περιφερειακά πάρκινγκ, άλλο «ανέκδοτο». Είχαν πάρει απόφαση στην Οικονομική Επιτροπή για την πίστωση 267.000 ευρώ, αν δεν κάνω λάθος, για παρεμβάσεις και την πήραν πίσω. Ακόμα περιμένουμε. Να πω για την παραχώρηση του παραθαλάσσιου μετώπου το οποίο δεν φαίνεται να το διεκδικεί ο Δήμος, μόνο ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέκος Αυλωνίτης το έχει φέρει το θέμα τρεις φορές στη Βουλή με επίκαιρη ερώτηση για να λάβει αρνητική απάντηση από τον αρμόδιο Υφυπουργό Οικονομικών. Το περίεργο ποιο είναι; Ότι η δημοτική αρχή ανακοίνωσε ότι θα κατασκευαστεί κολυμβητήριο στις ιστορικές εγκαταστάσεις του Ομίλου, μάλιστα πήραν μέχρι και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών τον Στέλιο Πέτσα, αλλά αν δεν γίνει η παραχώρηση του παραθαλάσσιου μετώπου, κολυμβητήριο δεν θα γίνει. Απίστευτα πράγματα. Για να μην πω για το οικόπεδο των Φυλακών, που όλο βρίσκεται, αλλά οικόπεδο δεν υπάρχει, μέχρι τώρα, τρία χρόνια από την ανάληψη των καθηκόντων τους.
Η συζήτηση είναι ατέρμονη για την αποτυχία των αυτοδιοικητικών αρχών, αλλά είναι καλοκαίρι, ας το απολαύσουμε. Με βρώμικη πόλη μέσα στα σκουπίδια, χωρίς νερό ή με λίγο νερό και χωρίς φωτισμό. Μα είμαστε Κέρκυρα αφού…
