Η προσωπικότητα ως υπαρξιακή αναγκαιότητα.Του Σπύρου Άνδρεϊτς

Η προσωπικότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας που ορίζει την μοναδικότητά μας στον απέραντο κόσμο των ανθρώπινων όντων, σημαδεμένη από τα ρεύματα και την παλίνδρομη κίνηση των πολιτισμών, την άνοδο και την πτώση των εθνών και την επίδραση των θεσμών στην καθημερινή μας ζωή. Τούτη η αινιγματική ουσία, που μερικές φορές παραμελείται ή αγνοείται ανάμεσα στον θόρυβο των άβιων και άψυχων συλλογικών οντοτήτων, δρα ως ο υπαρξιακός πυρήνας της ύπαρξής μας και συνδέεται πολύπλοκα με την ικανότητά μας για θλίψη και χαρά.

Η προσωπικότητα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης είναι μοναδική καθώς διαμορφώνεται από γενετικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Κάθε άτομο έχει ένα ξεχωριστό σύνολο χαρακτηριστικών που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου μέσα από τη φύση του και την ανατροφή του.
Γενετικά, κληρονομούμε προδιαθέσεις που συμβάλλουν στην προσωπικότητά μας. Ωστόσο, το περιβάλλον παίζει επίσης έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ποιοι είμαστε.

Η προσωπικότητα μπορεί να οριστεί ως η πολύπλοκη αλληλεπίδραση των γνωρισμάτων, των συναισθημάτων και των γεγονότων ζωής που διαφοροποιούν ένα άτομο από ένα άλλο. Αυτή η περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ φύσης και αγωγής θα επηρεάσει την κατανόησή μας, τα συναισθήματά μας και τις πράξεις μας, αποτελώντας το αθροιστικό αποτέλεσμα αυτών των παραγόντων. Ωστόσο, μέσα σε αυτήν την πολύπλοκη κατασκευή κατοικεί μια θεμελιώδης αλήθεια, η ικανότητά μας να βιώνουμε και να αντιμετωπίζουμε τόσο τη θλίψη όσο και τη χαρά.
Η ανθρώπινη προσωπικότητα διαθέτει την ικανότητα της συνείδησης, που είναι εκείνη η  βαθύτερη επίγνωση που εκτείνεται πέρα ​​από τους περιορισμούς του φυσικού κόσμου. Αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση προς τις συναισθηματικά νεκρές και παγωμένες λειτουργίες των εθνών, των κρατών, των οργανισμών ή των κοινωνικών συστημάτων. Μέσω της συνείδησής μας, μπορούμε να βιώσουμε μια ευρεία κλίμακα συγκινήσεων που διαμορφώνουν τη ζωή μας, όπως ο έντονος πόνος της θλίψης, η συναρπαστική χαρά της αγάπης και όλα τα ενδιάμεσα συναισθήματα.
Λαμβάνοντας υπόψη, για παράδειγμα, τη βασανιστική κατάσταση ενός ατόμου που αγωνίζεται με τα συμπτώματα της κατάθλιψης παρατηρούμε ότι αυτά τα άτομα έχουν έντονο αίσθημα κενού, ένα βαθύ ψυχοσωματικό πόνο που επηρεάζει και κατακερματίζει κάθε μέρος της ύπαρξής τους, αυτό που κοινώς αποκαλείται μαρασμός. Κατ’ αναλογία έντασης, η χαρά που βιώνει μια μητέρα όταν κρατά στην αγκαλιά της το νεογέννητό της υπερβαίνει το φυσικό κόσμο, γεμίζοντας όλη την ύπαρξή της με μια απαράμιλλη αίσθηση ενθουσιαστικής έξαρσης και αγάπης.
Η ανθρώπινη προσωπικότητα διαφοροποιείται από τις συλλογικές οντότητες με τη δυνατότητά της να βιώνει βαθιές συναισθηματικές εμπειρίες. Ενώ υπάρχουν τα εθνικά κράτη που μπορεί να προβάλλουν την μεγαλοπρέπειά τους, να διαθέτουν αυτοτέλεια και να έχουν σημαντική επιρροή, κανένα από αυτά τα έθνη δεν διαθέτει την ενδογενή ικανότητα να βιώνει συναισθήματα, επομένως τα καθιστά ανίκανα να νιώσουν πραγματικά θλίψη ή χαρά. Με άλλα λόγια η βίωση του ανθρώπινου πόνου είναι μόνο μια εντελώς προσωπική υπόθεση. Ωστόσο, η προσωπικότητα συχνά παραγνωρίζεται στη δημόσια σφαίρα, παρά την αναμφισβήτητη σημασία της στη διαμόρφωση της ανθρώπινης εμπειρίας. Οι εσωτερικές λεπτομέρειες της προσωπικότητας καταπνίγονται απανωτά από τις συνδυασμένες επιρροές που διαμορφώνουν την κοινωνία μας, σε μια εποχή μάλιστα που χαρακτηρίζεται από τεχνικές προόδους αλλά και γεωπολιτικές αναταράξεις. Αυτό είναι ένα αδυσώπητο δίλημμα λόγω της αυξανόμενης διασύνδεσης του κόσμου μας.
Λόγω αυτής της παραμέλησης υπάρχουν επιπτώσεις. Είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε τη σημασία της ανθρώπινης προσωπικότητας ως κεντρικού σημείου της ύπαρξής μας, την ώρα που οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν διάφορες σύγχρονες προκλήσεις, όπως η οικονομική ανισότητα και η περιβαλλοντική υποβάθμιση. Προκειμένου να προωθήσουμε έναν πιο συμπονετικό και ισότιμο κόσμο, είναι επιτακτική ανάγκη να δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες του ξεχωριστού προσώπου.
Επιπλέον, η αναγνώριση της ατομικότητας ως θεμελιώδους πτυχής της ύπαρξης έχει βαθιές επιπτώσεις στην κατανόηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας. Υπό το φως της εκτεταμένης παρουσίας της καταπίεσης και της αδικίας στην κοινωνία μας, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίζουμε και να επιβεβαιώνουμε την εσωτερική αξία κάθε ατόμου, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου ή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Μόνο αναγνωρίζοντας τις μοναδικές συναισθηματικές εμπειρίες κάθε ανθρώπου, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια δίκαιη και συμπεριληπτική κοινωνία που θα υποστηρίζει την ανθρωπιά κάθε ατόμου.

Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό, βέβαια, ότι τα κάθε είδους αυταρχικά καθεστώτα καταπιέζουν την ατομικότητα και την προσωπική έκφραση για να διατηρήσουν τον έλεγχο. Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν μια ομοιόμορφη κοινωνία όπου όλοι συμμορφώνονται με τις εγκεκριμένες κι επίσημες πεποιθήσεις. Η ατομική προσωπικότητα θέτει σε κίνδυνο αυτήν την ομοιογένεια αφού διεκδικεί και αξιώνει την ανεξάρτητη σκέψη και την επιδίωξη προσωπικών σκοπών.
Με τον εκμηδενισμό της προσωπικότητας, τα αυταρχικά καθεστώτα επιδιώκουν να δημιουργήσουν πίστη στην απολυταρχική τους εξουσία. Μέσω προπαγάνδας και λογοκρισίας, μεταμορφώνουν τα άτομα σε καθυποταγμένους υπηκόους που ακολουθούν την κυβερνώσα κλίκα χωρίς αντιρρήσεις.
Με αυτόν τον τρόπο, αφαιρούν αυτό που μας κάνει αληθινούς ανθρώπους – την ικανότητά μας για ανεξάρτητη σκέψη και ελευθερία.
Καταληκτικά, η ανθρώπινη προσωπικότητα λειτουργεί ως μαρτυρία των βαθύτατων αιτημάτων που δημιουργούν οι συναισθηματικές και πνευματικές μας αξιολογήσεις. Ανάμεσα στο χάος του υλικού κόσμου, ξεχωρίζει ως ένα ακτινοβόλο σύμβολο, που μας υπενθυμίζει συνεχώς την κοινή μας ανθρώπινη φύση και την απόλυτη εσωτερική αξία που υπάρχει σε κάθε ατομικότητα. Καθώς διαπλέουμε τις πολυπλοκότητες της σημερινής εποχής, είναι ζωτικής σημασίας να δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες του μοναδικού, ξεχωριστού προσώπου και να προωθούμε τη θεμελιώδη ουσία και την ύψιστη αξία που διακρίνει τον κάθε άνθρωπο. Αναγνωρίζοντας και δεχόμενοι αυτήν την πραγματικότητα, μπορούμε να ξεκλειδώσουμε τις μέγιστες δυνατότητές μας ως πρόσωπα και να συνεισφέρουμε στην πρόοδο της κοινωνίας μας.

Ο Σπύρος Άνδρεϊτς υπηρετεί επί δεκαετίες τον χώρο της διδακτικής των Αγγλικών και ευρύτερα των Ξένων Γλωσσών, κατέχοντας συναφή ειδίκευση με μεταπτυχιακά προσόντα.

Δοκιμιογραφεί από τα νεανικά του χρόνια επί θεμάτων κοινωνικών, πολιτικών, φιλοσοφικών και λογοτεχνίας.

Ήδη 11 βιβλία του κυκλοφορούν στα Αγγλικά σε ηλεκτρονική, χαρτόδετη και σκληρόδετη μορφή στο AMAZON.COM (2 βιβλία δοκιμίων, 3 λογοτεχνικά, και 6 διδακτικής της Αγγλικής γλώσσας).

https://www.amazon.com/stores/Spyros%20Andreits/author/B0CD2LHNRT