Η περίοδος των μεγάλων προσδοκιών. Γράφει ο Ηλίας Βαλάρης

Η ώρα των αλλαγών έρχεται και με τη νέα χρονιά θα έχουμε νέες αυτοδιοικητικές αρχές, παντού, ακόμα και εκεί που επανεξελέγησαν οι συνδυασμοί, μιας και η νέα περίοδος δεν έχει καμία σχέση με όσα ζήσαμε την προηγούμενη 4ετία, υπό το πείραμα της απλής αναλογικής, που δια μέσω των παρεμβάσεων του ΥΠΕΣ κατέστη ενισχυμένη αναλογική δια των επιτροπών.
Καλώς ή κακώς η νέα 5ετία (μην το ξεχνάμε αυτό) θα τελεί υπό την απόλυτη κι αδιαμφισβήτητη εξουσία της δημοτικής και περιφερειακής αρχής, οπότε το στοίχημα που καλούνται να κερδίσουν οι νέες τοπικές αρχές είναι λίαν περιπλοκότερο των προηγούμενων, που «πνίγηκαν» στην πανδημία και στις αδυναμίες διαχείρισης της απλής αναλογικής.
Βέβαια, αν στην εξίσωση βάλουμε την περίπτωση του Δήμου Βόρειας Κέρκυρας, που παρά τις κόντρες και τα προβλήματα, κατάφεραν να βγουν ασπροπρόσωποι, η πλειονότητα των δικαιολογιών για τους απερχόμενους δυστυχώς εκλείπουν. Όμως είπαμε πλέον αυτά ανήκουν στο παρελθόν και το σημαντικό είναι οι καινούργιες αρχές, που θα κληθούν να… βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά και όχι μόνο να καλύψουν το χαμένο χρόνο, αλλά και να διαμορφώσουν μια νέα προοπτική για το νησί μας.
Παρόλο που οι εκλογές κρίθηκαν στο χαμένο χρόνο που πρέπει να καλυφθεί, επιτρέψτε μου να εκφράσω την απογοήτευσή μου, που για μια ακόμα φορά το διακύβευμα αφορά όσα δεν έγιναν κι όχι τις νέες προτάσεις και τις αναπτυξιακές ιδέες που θα σπρώξουν το νησί μας μπροστά.
Δηλαδή το απογοητευτικό της υπόθεσης είναι πως αλλάζουμε διοικήσεις όχι για το ακόμα καλύτερο, βάση των ιδεών και των προτάσεων που κατατίθενται, αλλά για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, να προλάβουμε μην χαθούν όλα όσα θα έπρεπε να έχουν γίνει το διάστημα που πέρασε και καταλήγουμε να μας ανακουφίζει η ιδέα της «γέφυρας» μεταξύ των χρηματοδοτικών προγραμμάτων μιας κι έτσι κάποιες παρεμβάσεις που δεν έγιναν, δεν θα καταλήξουν στις καλένδες και ελπίζουμε να υαλοποιηθούν.
Είναι μάλιστα τραγικό να αποτελεί είδηση τα έργα που εντέλει καταφέραμε να περάσουμε στο νέο ΕΣΠΑ, αφού δεν ήμασταν ικανοί να τα υλοποιήσουμε στην ώρα τους, ενώ με συνοπτικές διαδικασίες παραβλέπουμε όσα δεν έγιναν «γέφυρες» κι άρα χάθηκαν.
Οι νέες λοιπόν αυτοδιοικητικές αρχές παρά τις μεγάλες προσδοκίες που (κλασσικά δημιουργούν) ξεκινούν με ένα έλλειμμα έργων, ένα βουνό αναγκών που δεν εξυπηρετήθηκαν, μια σειρά από «γέφυρες» κι ένα όραμα, που πρέπει να στριμωχτεί στα στενά περιθώρια που επιτρέπει το κληρονομητήριο που έλαβαν οι νέοι από τους παλιούς, οπότε η απορία είναι αν και τι προλαβαίνουν να κάνουν και πόσα από αυτά που αναλαμβάνουν μπορούν να φέρουν εις πέρας.
Όλα προφανώς δεν μπορούν να τα προλάβουν, ακόμα κι αν κάνουν θαύματα… μιας και χρειάζεται να καλύψουν το κενό, αλλά και να προλάβουν και το μέλλον, πράγμα που εισάγει ένα πολύ σημαντικό δίλημμα αναφορικά με τις προτεραιότητες και τις επιλογές που πρέπει να γίνουν.
Βλέπετε δεν είναι ανεκτό να διαιωνίζεται το φαινόμενο ο επόμενος να μπαλώνει τον προηγούμενο και μονίμως το νησί να υστερεί είτε σε πρωτοβουλίες είτε σε επίκαιρες δράσεις που απαντούν στις ανάγκες του.
Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνονται οι τοπάρχες το νέο στοίχημα που έχουν μπροστά τους, αλλά φανταστείτε απλά και μόνο την περίπτωση του περίφημου εργοστασίου διαχείρισης των απορριμμάτων, που λογικά θα έπρεπε σήμερα να συζητάμε γιατί νέο θα εφαρμόσουμε, αλλά ακόμα συζητάμε για το τι θα έπρεπε να είχαμε φτιάξει προ 15ετίας και βάλε!
Αν αυτό το παράδειγμα το εξαπλώσετε σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή δρόμους, λιμάνια, σχολεία, κι εν γένει σε κάθε είδους υποδομές, θα καταλάβετε με μεγάλη ευκολία πόσο δύσκολο είναι το επόμενο διάστημα για τις νέες αρχές, ακόμα κι αν υπάρχει ο ενθουσιασμός της νίκης κι η ελπίδα των δυνατοτήτων που κουβαλάνε μαζί τους.
Παράλληλα θα σημειώσω και το μεγάλο ζητούμενο της νοοτροπίας που ο καθείς εκ των νέων φέρει μαζί του, που θα παίξει σημαντικό ρόλο, μιας κι αν είναι ένας καλός αλλά παλιάς πολιτικής κοπής δεν είναι εύκολο να συγχρονιστεί με τα νέα δεδομένα. Ενώ αν είναι εντελώς νέος, πιθανώς να μην έχει τη δυνατότητα ν’ αντλήσει εμπειρίες από το παρελθόν, οπότε τα λάθη του να είναι μια επανάληψη των προηγούμενων, με πιθανώς νέο τίτλο.
Κοινώς είναι αλήθεια πως η νέα περίοδος που ξεκινά από τη 1η Γενάρη είναι των μεγάλων προσδοκιών, αλλά αυτή τη νέα θα την έβαζα σε ένα κάδρο σχετικότητας, τόσο για το μεγάλες, όσο και για τις προσδοκίες, περιμένοντας πραγματικά να δω τα πρώτα δείγματα γραφής!