«Αλέξανδρος Δεσύλλας»: Σφυρί για «ακίνητο – φιλέτο» με… ιστορία 150 χρόνων και ηχηρά ονόματα 

Στις 8 Νοεμβρίου ο πλειστηριασμός για την έκταση και τα απομεινάρια της εμβληματικής βιομηχανίας της Κέρκυρας, με τιμή εκκίνησης 8,23 εκατ. ευρώ – Από την οικογένεια Δεσύλλα στους Β. Κέρτσικωφ, Λ. Καρασταμάτη, Β. Χατζηελευθεριάδη και Ι. Περρωτή

Ένα σφυρί με… ιστορία άνω των 150 ετών έχει προγραμματιστεί να χτυπήσει στις 8 Νοεμβρίου, με επισπεύδουσα την Τράπεζα Πειραιώς και με τιμή πρώτης προσφοράς 8,23 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για την έκταση και τα απομεινάρια της «Αλέξανδρος Δεσύλλας Α.Ε.», με το παλαιότερο εργοστάσιο κάνναβης στην Ελλάδα. Μίας από τις πλέον εμβληματικές βιομηχανίες της Κέρκυρας που έζησε περιόδους δόξας, αλλά κατέβασε ρολά στα μέσα της δεκαετίας του ’80.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η «Αλέξανδρος Δεσύλλας Ξενοδοχειακές και Οικοδομικές Επιχειρήσεις Α.Ε.», σε βάρος της οποίας στρέφεται ο πλειστηριασμός, έχει περάσει από ετών σε άλλα χέρια και συγκεκριμένα σε συμφέροντα των οικογενειών που ελέγχουν και τη ναυτιλιακή Eleston.

Έτσι, στο Δ.Σ. της εταιρείας, η οποία εμφανίζει μηδενικό κύκλο εργασιών, πρόεδρος είναι ο Γιάννης Περρωτής, της γνωστής αθηναϊκής οικογένειας, επικεφαλής του Ομίλου Άτρια, που διαχειρίζεται και συμμετέχει σε επενδύσεις real estate, ενώ θέσεις μελών κατέχουν οι Βασίλης Κέρτσικωφ, Λασκαρίνα Καρασταμάτη, Βασίλης Χατζηελευθεριάδης και Μ. Αγγελή.

Τι βγαίνει στο σφυρί
Στο σφυρί αναμένεται να βγει εργοστασιακό συγκρότημα επεξεργασίας, όταν λειτουργούσε, λίνου, ιούτης και καννάβεως, που βρίσκεται στο προάστιο Γαρίτσας της πόλης της Κέρκυρας, περικλειόμενο από τις οδούς Μητροπολίτου Αθανασίου, Τριών Μαρτύρων, Δαίρπφελδ, παρόδων των οδών Θεόδωρου Δεσύλλα και Αλέξανδρου Δεσύλλα, που περιλαμβάνει οικοδομική έκταση 37.647 τ.μ περίπου και 90 κτίρια.

Σύμφωνα με την περιγραφή, η οικοδομική έκταση του συγκροτήματος είναι περιφραγμένη με μανδρότοιχο και πλήρως οριοθετημένη με τις όμορες ιδιοκτησίες. Το εν λόγω εργοστασιακό συγκρότημα διαθέτει εννέα πηγάδια για την υδροδότησή του, αλλά υδροδοτείται και από το δίκτυο της πόλης της Κέρκυρας. Επίσης, διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο μετά συστήματος καθαρισμού λυμάτων, καθώς και υποσταθμό ΔΕΗ υψηλής τάσης.

Εντός του ακινήτου υπάρχουν διάφορα οπωρόδεντρα, κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι και γενικώς δέντρα μεγάλης ηλικίας. Ωστόσο, το εργοστασιακό συγκρότημα είναι σήμερα πλήρως εγκαταλελειμμένο, δεν λειτουργεί και δεν συντηρείται, ενώ όταν λειτουργούσε περιελάμβανε κτίσματα συνολικής επιφάνειας 15.500 τ.μ. περίπου. Σήμερα, όμως, τα περισσότερα κτίρια έχουν κατεδαφισθεί ή έχουν ερειπωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Πέραν του κεντρικού ακινήτου θα βγουν μαζί δύο γεωτεμάχια 176 τ.μ. και 97 τ.μ. επί της οδού Τριών Μαρτύρων, επίσης στην περιοχή Γαρίτσας. Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για τρία όμορα οικόπεδα – γεωτεμάχια ευρισκόμενα στο προάστιο Γαρίτσα Κέρκυρας, στα οποία είναι εγκατεστημένο παλαιό εργοστασιακό συγκρότημα, πλήρως εγκαταλελειμμένο.

Όλες οι παραπάνω ιδιοκτησίες «λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος τους, της γειτνίασης και της εν γένει πραγματικής μεταξύ τους σχέσης, της ενιαίας λειτουργικής, φυσικής και οικονομικής τους ενότητας», όπως αναφέρεται, θα εκπλειστηριαστούν, με την ενιαία τιμή πρώτης προσφοράς, ήτοι στο ποσό των 8.237.000 ευρώ. Η αναγκαστική κατάσχεση επιβλήθηκε για 500.000 ευρώ, που αποτελεί μέρος της συνολικής απαίτησης, ενώ τα ακίνητα βαρύνονται με πολλές προσημειώσεις και υποθήκες.

«Φιλέτο» μέσα στην πόλη της Κέρκυρας
Σύμφωνα με την έκθεση εκτίμησης, «το συνολικό ακίνητο αφορά σε μεγάλη έκταση σε εξαιρετικά προνομιακό σημείο στο προάστιο Γαρίτσα. Η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας είναι γνωστή για το συνεχές σύστημα δόμησης της, με τα μεγάλα ύψη των κτιρίων και τα στενά δρομάκια (καντούνια). Εντός της Πόλης της Κέρκυρας η οικοδομική δραστηριότητα είναι εξαιρετικά περιορισμένη έως ανύπαρκτη λόγω των ζωνών προστασίας και της έλλειψης ελευθέρων οικοπέδων».

Το εν λόγω ακίνητο βρίσκεται «στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιόπολης, περιοχή μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπου πιθανολογείται ότι βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι του Αλκίνοου». Όσον αφορά τη δυνατότητα εκμετάλλευσης του οικοπέδου, εξαιρούνται 6 διατηρητέα κτίρια συνολικής επιφάνειας 4.695 τ.μ. Από την έκταση των 36. 736 τ.μ. τα 20.259 τ.μ. αποτελούν την άμεσα περιβάλλουσα έκταση των 6 διατηρητέων. Άρα μιλάμε για εκμεταλλεύσιμη έκταση 16.005 τ.μ.

Σύμφωνα με τη μελέτη, προβλέπεται συντελεστής δόμησης 1,40, ποσοστό κάλυψης 70% και επιτρεπόμενο ύψος 13,50 μέτρα. Επίσης, οι επιτρεπόμενες χρήσεις προβλέπουν κατοικία, πολιτιστικές λειτουργίες και εκπαίδευση. Επομένως, υπάρχει η δυνατότητα ανέγερσης οικιστικού ή άλλου συγκροτήματος σε έκταση 16 στρεμμάτων, σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχουν άλλα ελεύθερα οικόπεδα…

Με ιστορία από το 1871
Η συγκεκριμένη επιχείρηση ιδρύθηκε από τον Αλέξανδρο Δεσύλλα το 1871 και αποτυπώνει ένα σημαντικό μέρος της βιομηχανικής ιστορίας της Κέρκυρας, αλλά και της χώρας. Το 1891 ξεκίνησε να λειτουργεί σε αυτόν τον χώρο ένα εργοστάσιο σχοινιών, ενώ το κτιριακό συγκρότημα αναπτύχθηκε σε δύο φάσεις, η πρώτη την περίοδο 1899-1913 με διάφορα κτίρια (σπαγκοποιείο, νηματουργείο, αποθήκες κλπ) και ακολούθησε η δεύτερη από το 1913 έως το 1940 με υφαντήριο, νέο νηματουργείο και μηχανοστάσια, μετατρέποντας το χειροκίνητο εργοστάσιο σε ηλεκτροκίνητο.

Το εργοστάσιο «Καννάβεως, Λίνου και Ιούτης» του Αλ. Δεσύλλα ήταν από τα μεγαλύτερα της εποχής του και όπως φανερώνει η τότε επωνυμία του επεξεργαζόταν κάνναβη, λινάρι και γιούτα που εισάγονταν από την Ινδία, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες, ενώ παρήγαγε σχοινιά και σακιά σε μεγάλες ποσότητες. Δεδομένης της έλλειψης αντίστοιχων βιομηχανιών σε όλη την ευρύτερη περιοχή, το κερκυραϊκό εργοστάσιο κάλυπτε τις ανάγκες τόσο της ελληνικής, όσο και της ξένης αγοράς, πετυχαίνοντας μεγάλο ποσοστό εξαγωγών στις χώρες της Μεσογείου και των Βαλκανίων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις… δόξες του είχε φτάσει να απασχολεί περί τους 1.500 εργαζομένους, με την παραγωγή να φτάνει στις 2.500 τόνους σπάγγων, σχοινιών και σάκκων ετησίως. Το βασικό σκέλος του εργοστασίου, το οποίο μάλιστα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο, περιλάμβανε 14 κτίρια, ενώ στην έκταση υπήρχε και διώροφη έπαυλη, σημαντικό δείγμα αρχιτεκτονικής της Κέρκυρας των αρχών του 20ού αιώνα.

Η οικογένεια Δεσύλλα ήταν από τις ισχυρότερες οικονομικά της εποχής και για ένα διάστημα λειτούργησε και τράπεζα. Ο Αλέξαδρος Δεσύλλας πέθανε το 1932 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Θεόδωρος Δεσύλλας, ο οποίος αναβάθμισε περαιτέρω το εργοστάσιο, ενώ άνοιξε και δεύτερη μονάδα στον Πειραιά.

Ωστόσο, από ένα σημείο και μετά τον κέρδισε η πολιτική. Με σπουδές οικονομικών στη Σχολή Λανσί της Γενεύης, στην Ανωτάτη Εμπορική Ακαδημία της Γαλλίας και νομικών στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, έδωσε το «παρών» στους Βαλκανικούς Πολέμους και εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά το 1932 με το Λαϊκό Κόμμα, στη συνέχεια με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1958 και με την Ένωση Κέντρου από το 1961 μέχρι και το 1964.

Επίσης, χρημάτισε υπουργός Κοινωνικής Προνοίας στην κυβέρνηση Σοφούλη την περίοδο 1947-’48, καθώς και υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου το 1950. Ο Θεόδωρος Δεσύλλας πέθανε το 1968, ωστόσο το δημιούργημα του ίδιου και του πατέρα του θα συνέχιζε για αρκετά χρόνια ακόμη. Το εργοστάσιο τελικά σταμάτησε κάθε δραστηριότητα το 1982 και έβαλε οριστικά λουκέτο το 1985…

ΠΗΓΗ:newmoney.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *