«Θα βλέπουμε το νερό με το κανοκιάλι» Γράφει ο Ιωάννης Ρεβύθης
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ειδικοί για την επερχόμενη κρίση λειψυδρίας, που πυροδοτεί η κλιματική αλλαγή και που είναι πλέον προ των πυλών της Ευρώπης.
Ήδη μετά τις υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες του περασμένου χειμώνα, οι υδάτινοι πόροι στη Νότια Ευρώπη εξαντλούνται και η στάθμη του νερού στους ταμιευτήρες των Μεσογειακών χωρών κατεβαίνει σε επικίνδυνα επίπεδα. Η λειψυδρία έχει δημιουργήσει προβλήματα στις γεωργικές καλλιέργειες και ήδη οι πρώτες διαμαρτυρίες και ταραχές έχουν ξεσπάσει στη Γαλλία, την Ισπανία και την γειτονική μας Ιταλία.
Ερευνητές του πανεπιστημίου του Γκρατς που μελετούν το καιρικό αυτό φαινόμενο μιλούν για περαιτέρω υποχώρηση της στάθμης των υδάτων στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια, απόρροια της παρατεταμένης ξηρασίας των τελευταίων πέντε (5) ετών και της πρόβλεψης των μετεωρολόγων για άνοδο της θερμοκρασίας αυτό το καλοκαίρι. Είναι γνωστό ότι στην Ισπανία τον περασμένο Απρίλη έζησαν σε θερμοκρασίες 40 C ενώ ανάλογα φαινόμενα αναμένεται να ζήσουν και οι άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης.
Σύμφωνα με πρόσφατα πορίσματα της Ελληνικής επιτροπής υδρολογίας η χώρα μας τα επόμενα χρόνια θα βρίσκεται σε διαρκή κατάσταση λειψυδρίας. Το νερό το πλέον βασικό αγαθό, που τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς αυτό, φαίνεται πως σύντομα θα είναι περιζήτητο. Η υγεία, η οικονομία και η παραγωγή, απειλούνται χωρίς το βασικό αυτό αγαθό. Η κατοχή του ζωτικού αυτού αγαθού αφορά κάθε μορφή ζωής και το πόσιμο νερό σε συνδυασμό με τη διασφάλιση της ποιότητας του είναι όρος επιβίωσης που αφορά κάθε άνθρωπο.
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν οι πολιτικοί μας ταγοί έχουν την γνώση όλων αυτών που συμβαίνουν γύρω μας ή έχουν μειωμένη την αίσθηση του κινδύνου που μας περιβάλει! Προσπάθησα όλο αυτό το διάστημα της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου να διακρίνω σε κεντρικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, κάποιο κόμμα, κάποιον πολιτικό, ή κάποιον δημοσιογράφο που θα αγγίξει αυτό το θέμα, τον εφιάλτη δηλαδή της λειψυδρίας για την Ευρώπη, για τη χώρα μας , για τον τόπο μας, αλλά δεν τα κατάφερα.
Πριν από λίγες μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα, στα ΜΜΕ της γειτονικής μας Ιταλίας η εξής δήλωση που υπογράφεται από τον Πρόεδρο της περιφέρειας της Απουλίας Michelle Emiliano και είναι αποκαλυπτικός ο τρόπος που οι Ιταλοί αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, αλλά και τις επενδύσεις που κάνουν στο σύστημα του νερού.
«Η αλβανική κυβέρνηση μας εξουσιοδότησε να ξεκινήσουμε τον σχεδιασμό του υδραγωγείου που θα συνδέει την Αλβανία με την Ιταλία. Η Αλβανία ρίχνει μια τεράστια ποσότητα καλού νερού στη θάλασσα και προφανώς έχει συμφέρον να πληρωθεί για το νερό. Έχουμε συμφέρον να το αποκτήσουμε γιατί για εμάς νερό σημαίνει να δώσουμε ένα νέο μοντέλο στη γεωργία, να κάνουμε τον τουρισμό να αναπτυχθεί και να δώσουμε μέλλον σε όλους τους κατοίκους της Απουλίας».
Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος της Περιφέρειας της Απουλίας, Michele Emiliano, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Μπάρι για τις επενδύσεις στο σύστημα νερού. Και συνεχίζοντας μίλησε για επένδυση που θα ολοκληρωθεί σε τέσσερα χρόνια ύψους 1 δις e με στόχο την μεταφορά 150.000.000 λίτρων νερού από το Γαλάζιο Μάτι στην Απουλία το χρόνο.
Στη Κέρκυρα όμως την ναυαρχίδα του Ελληνικού τουρισμού, έτσι την αποκαλούσε ο τότε υπουργός τουρισμού Δημήτρης Αβραμόπουλος, περί άλλων τυρβάζουν.
Είναι γνωστό ότι οι συνεχείς διακοπές τού νερού στην πόλη της Κέρκυρας είναι καθημερινό φαινόμενο όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά καθ’ όλη την διάρκεια τού έτους. Σε πολλές δε συνοικίες όπως το Καμπιέλο η πόρτα Ρεμούντα το Κεφαλομάντουκο αυτές οι διακοπές νερού διαρκούν πολλές μέρες. Είναι μάλιστα κάποιες περιπτώσεις, που στην προσπάθεια που γίνεται να εξοικονομηθεί ποσότητα νερού οι διακοπές νερού επαναλαμβάνονται κάθε μέρα .
Στην Τουριστική βόρεια Κέρκυρα αλλά και στη Λευκίμμη, τα πεντάστερα καλοπληρωμένα ξενοδοχεία με το εξαιρετικά εκπαιδευμένο προσωπικό και τις πολυτελείς εγκαταστάσεις μπορούν και προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες στους πελάτες τους, με εξαίρεση βέβαια τα …άδεια καζανάκια στις τουαλέτες. Οι επιχειρηματίες και οι κάτοικοι απελπισμένοι, αναζητούν λύσεις στις υδροφόρες το εμφιαλωμένο νερό και τα πηγάδια. Οι γεωτρήσεις που έχει ξεκινήσει η Δημοτική Αρχή στη Β. Κέρκυρα, φαίνεται πως δεν επαρκούν και δεν φτάνουν για να ανακουφίσουν την περιοχή.
Και πως να μη συμβαίνουν όλα αυτά;
Στο νησί της Κέρκυρας το δευτερεύων υδρευτικό δίκτυο, κληρονομιά των Βενετσιάνων και των Άγγλων είναι παμπάλαιο και έχει σχεδόν καταστραφεί. Σύμφωνα δε με τεχνικούς της ΔΕΥΑΚ, υπολογίζεται ότι μόλις το 40% της διατιθέμενης ποσότητας του νερού φθάνει στα σπίτια μας. Το υπόλοιπο νερό χάνεται λόγω του κατεστραμμένου δικτύου.
Όπου κι αν κοιτάξεις θα δεις πίδακες νερού να ξεφυτρώνουν στο οδικό δίκτυο. Αφού δεν λειτουργούν τα συντριβάνια σκέφτομαι ας βλέπουμε τους πίδακες νερού. Βέβαια έτσι καταστρέφεται το οδικό δίκτυο, αλλά αυτό το έχουμε…συνηθίσει!.
Θυμάμαι από παλιά από τη 10ετία του 90 τις ατελείωτες συζητήσεις για την κατασκευή φραγμάτων νερού πού θα έλυνε οριστικά, έτσι μας έλεγαν, το πρόβλημα ύδρευσης της Κέρκυρας.
Κάποτε αποφασίστηκε, βρέθηκε και η χρηματοδότηση, δόθηκαν απίστευτα χρήματα για… μελέτες, αγορές εκτάσεων και απαλλοτριώσεων και ξαφνικά ….
Και ξαφνικά αρχίζουν τα προβλήματα.
Ο ένας το χαρακτήρισε ‘’Φαραωνικό’’ έργο, ο άλλος ‘’σπατάλη’’, ο τρίτος ‘’καταστροφή’’ για το περιβάλλον της περιοχής.
Και να οι ενστάσεις στο Συμβούλιο Επικρατείας, και να οι ερωτήσεις και οι επερωτήσεις στη Βουλή, και να οι επισκέψεις των Υπουργών, των Υποψηφίων, των πολιτευτών στην περιοχή, και να οι μεγαλοστομίες και το συνεχές ‘’τάξιμο’’ για την επίλυση του προβλήματος της ύδρευσης στην Κέρκυρα.
Μέχρι που κάποια στιγμή, πέφτει η ιδέα για την μεταφορά του νερού από το Γαλάζιο Μάτι, μιας από τις 18 πηγές του ποταμού Μπίστριτσα και ξαφνικά ξεσπά ο… εμφύλιος πόλεμος.
Ο ένας έλεγε ότι απαιτείται διακρατική συμφωνία, λες και δεν θα μπορούσε να προηγηθεί.
Η άλλη έβλεπε υδροηλεκτρικά εργοστάσια Τούρκικων συμφερόντων, ο άλλος έβλεπε τον κίνδυνο να μας… δηλητηριάσουν ‘’οι εχθροί’’ ρίχνοντας δηλητήριο στο υδραγωγείο.
Και σήμερα….
Ενώ πλησιάζουν οι εκλογές για τον 1ο και 2ο Βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης θα περίμενα μεταξύ των επικεφαλής των συνδυασμών που διεκδικούν την εξουσία να έχει αναπτυχθεί ένας γόνιμος και παραγωγικός διάλογος, που θα αναδείκνυε τις πτυχές και τις προτεινόμενες λύσεις του σοβαρού αυτού ζητήματος.
Αντί αυτού βλέπω καθημερινά φωτογραφίες με παρουσιάσεις υποψηφίων, τους βλέπω σε χορούς, σε τραπέζια γεμάτα με ‘’κοψίδια’’ στα πανηγύρια. Βλέπω υποψήφιους να κρατούν κλειστά τα ώτα τους στις διαμαρτυρίες και τις κατάρες των Κερκυραίων.
Δεν κουνιέται φύλλο για τα εξώδικα που έχουν σταλεί στους δημάρχους για την οφειλή ποσού περίπου 11 εκατ. Ευρώ της ΔΕΥΑΚ στη ΔΕΗ και την απειλή της διακοπής του ρεύματος.
Περίμενα, αφελώς βέβαια, όλο αυτό το διάστημα παράλληλα με τους ‘’αγώνες’’ για τα δρομολόγια του καϊκιού για το Βίδο ή με την ίδρυση Σωματείων για την καταπολέμηση της κατσαρίδας στο Καμπιέλο, παράλληλα με τους ‘’αγώνες’’ για την απομάκρυνση του skateboard από το Άλσος της Γαρίτσας, να είχε συσταθεί και άλλο ένα σωματείο που σκοπό θα είχε την ενημέρωση των πολιτών για το πρόβλημα και τις επιπτώσεις από την έλλειψη νερού. Όπως επίσης θα περίμενα και διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος από τους επικεφαλής των συνδυασμών.
Πρόσφατα ο Στέφανος Πενηντάρχου Πουλημένος σε εκδήλωση του συνδυασμού που ηγείται παρουσίασε τους επτά (7) άξονες του προγράμματός του.
Με έκπληξη διαπίστωσα ότι το πρόβλημα ύδρευσης δεν συμπεριλαμβάνεται καν στους επτά αυτούς άξονες .
Σημεία του καιρών.
