Κοινή Δράση απέναντι στο «Δίκαιο του Ισχυροτέρου». Άρθρο του Στέφανου Σωτ. Γκίκα*

Δύο χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη. Τα μέσα και οι δυνατότητες των Ουκρανών αρχίζουν να περιορίζονται εξαιτίας της παρατηρούμενης έλλειψης πυρομαχικών, βλημάτων και λοιπού κρίσιμου πολεμικού υλικού, τη στιγμή που η ρωσική οικονομία και βιομηχανία έχει προσαρμοστεί – με επιτυχία, όπως δείχνουν τα πράγματα – στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του πολέμου.
Αν δεν δοθεί η απαραίτητη προσοχή και δεν συνεχιστεί περαιτέρω η ουσιαστική βοήθεια από τη Δύση, ο πόλεμος θα πάρει αρνητική τροπή εις βάρος της Ουκρανίας και μια ενδεχόμενη επικράτηση των Ρώσων θα αποτελέσει στρατηγική ήττα της Ευρώπης.
Για να είναι όμως ουσιαστική η στήριξη, θα πρέπει οι χώρες της Δύσης να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Οι συγκρίσεις είναι χαρακτηριστικές. Το συνολικό δυτικό ΑΕΠ – δηλαδή το ΑΕΠ των δυτικών χωρών που βοηθούν την Ουκρανία – είναι 25 φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της Ρωσίας. Το 2023 όμως, η στρατιωτική βοήθεια της Δύσης προς την Ουκρανία ανήλθε μόλις στο 0,1% του συνολικού δυτικού ΑΕΠ, την στιγμή που η Ρωσία δαπάνησε περισσότερο από το 6% του ΑΕΠ της για την στρατιωτική της επιθετικότητα, που αντιστοιχεί σε 100 δισ. ευρώ. Από την άλλη, όλες οι στρατιωτικές δαπάνες της Ουκρανίας το 2023 μαζί με την δυτική στρατιωτική βοήθεια, δεν ξεπέρασαν τα 80 δισ. ευρώ.
Πολλοί αναλυτές συμφωνούν, πως μόνον αν η στρατιωτική βοήθεια της Δύσης διπλασιαστεί και ανέλθει τουλάχιστον στο 0.2% του Δυτικού ΑΕΠ, θα υπάρξει ελπίδα και προοπτική νίκης της Ουκρανίας. Έπειτα, υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες. Για παράδειγμα, αντί για 1.000.000 βλήματα Πυροβολικού που είχε υποσχεθεί να παραδώσει η ΕΕ στην Ουκρανία μέχρι τον Μάρτιο του 2024, τελικά θα παραδώσει μόνο 500.000, λόγω αντικειμενικής αδυναμίας.
Στην πρόσφατη Διάσκεψη που έγινε στο Παρίσι για τη στήριξη της Ουκρανίας, οι Ευρωπαίοι Ηγέτες επιβεβαίωσαν την απόφασή τους να στηρίξουν την Ουκρανία και να αντιμετωπίσουν την ρωσική πρόκληση. Είναι σημαντικό ότι θα δοθεί το κονδύλι των 50 δισ. ευρώ, όμως αυτό δεν φτάνει. Η ουσιαστική βοήθεια του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ είναι απαραίτητη. Μία πιθανή όμως στροφή των ΗΠΑ προς τον «απομονωτισμό», θα έχει προφανείς αρνητικές επιπτώσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Και είναι εδραία η πεποίθηση στις χώρες που συνορεύουν με την Ρωσία, πως αν δεν ηττηθεί η Μόσχα τώρα, θα χρησιμοποιήσει το έδαφος και τους πόρους της Ουκρανίας για να επιτεθεί και σε αυτές.
Αν νικήσει η Ρωσία, θα περάσει παντού το μήνυμα ότι ο ισχυρότερος μπορεί να επιβάλλεται στον ασθενέστερο, να αλλάζει τα σύνορα κατά το δοκούν και να αγνοεί προκλητικά τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο σιγά – σιγά θα μετατραπεί σε «Δίκαιο του Ισχυροτέρου».
Μόνον η κοινή δράση της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην κατεύθυνση της ουσιαστικής στήριξης και βοήθειας προς την Ουκρανία – χωρίς φυσικά την εμπλοκή δυτικών στρατευμάτων – θα μπορέσει να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο.
Όμως τα χρονικά όρια στενεύουν επικίνδυνα…

*Βουλευτής Κέρκυρας (ΝΔ), Αντιπρόεδρος ΔΕ Εθνικής Άμυνας & Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Αρχιπλοίαρχος ΠΝ ε.α.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ την 1η/3/2024