Δισ.σε εξοπλισμούς για αποτροπή ή για προστασία απο τις ΗΠΑ..γράφει ο Ιωάννης Χρυσογονίδης Νομικός

…”Αλήθεια, έχει ερωτηθεί ποτέ ο Έλληνας πολίτης από εταιρίες δημοσκοπήσεων, τι πιστεύει ότι σημαίνει “γεωπολιτικό κριτήριο” στους εξοπλισμούς; Να κληθεί να επιλέξει ανάμεσα σε αριθμό δυνητικών απαντήσεων. Γενικά μιλώντας, πόσοι άραγε θα διαφοροποιηθούν από το «αγοράζουμε όπλα για να αγοράσουμε προστασία από τους συμμάχους μας»;

Προφανώς, η λογική δεν διαφέρει πολύ από την προστασία που εξασφαλίζουν νυκτερινά κέντρα, πληρώνοντας νονούς της νύχτας. Ίσως μάλιστα, στους εξοπλισμούς να είναι ακόμα χειρότερο. Διότι στην περίπτωση των νονών της νύκτας είναι ζήτημα αξιοπιστίας γι’ αυτούς να σε υποστηρίξουν σε περίπτωση που δεχθείς απειλή. Ισχύει άραγε αυτό στις σύγχρονες διακρατικές σχέσεις και ιδιαίτερα στην ελληνική περίπτωση: Μας προστατεύουν άραγε οι ΗΠΑ από την κύρια απειλή, που είναι η Τουρκία; Εδώ ισχύει η παροιμία “όποιος έχει νύχια θα ξυστεί”.

Ο υπογράφων έχει ασκήσει κριτική στη λογική αυτή, ως αυτοκαταστροφική. Ο λόγος είναι και ο υποκειμενισμός που αφορά στο “γεωπολιτικό κριτήριο”. Μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κατασπατάληση εθνικών πόρων, οι οποίοι θα επιφέρουν δυσανάλογα φτωχό αποτύπωμα στην επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Σε γενικές γραμμές, όμως, η πρώτη δείχνει να παριστάνει ότι το κατέχει(!) και δεν έχει καν ανάγκη τη δεύτερη, που με τη σειρά της –πλήρως υποταγμένη– δεν τολμά να εκφέρει “δυσάρεστη” άποψη. Αντί η συνεννόηση να γίνεται με όρους ειλικρίνειας, έχουν κι εδώ επικρατήσει politics!

Όπως έχει αναφερθεί κατά κόρον τελευταία, αναμένουμε την τελική πράξη του δράματος στον στρατηγικό διάλογο Ελλάδας-ΗΠΑ, που θα εμπεριέχει και την εξοπλιστική παράμετρο. Βέβαια, συμπληρώνουμε αισίως μια διετία αναμονής. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια οικονομική στήριξη από τις ΗΠΑ σε διάφορες περιπτώσεις, με το συνολικό ποσό να ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια. Ευνόητοι λόγοι απαγορεύουν πιο συγκεκριμένες αναφορές.

ΗΠΑ και Τουρκία

Και μόνο όμως η απροθυμία επίσημης κοινοποίησης των λεπτομερειών αυτών, σημαίνει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν προσδεμένες στο αφήγημα της “αναντικατάστατης Τουρκίας” και κάνουν τα πάντα να μην κακοκαρδίσουν τον σουλτάνο, αφού θυσιάζουν το προφανές επικοινωνιακό όφελος που θα συνεπαγόταν η δημοσιοποίηση. Η δε Ελλάδα συντάσσεται απόλυτα με αυτή την πολιτική. Στο μέτρο που απολαμβάνει τα οφέλη, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι δεν έχει λόγο κοινοποίησης.

Αυτό που όμως απαράδεκτα ανέχεται –με την εξαίρεση μιας σύντομης πρωθυπουργικής αναφοράς μετά από τις ισχυρές διαμαρτυρίες που προέκυψαν– είναι η αποδοχή της διασύνδεσης των F-35 με την όλη διαπραγμάτευση Αμερικανών-Τούρκων. Διότι αυτό αποδεικνύει, τόσο ότι έχουμε εναποθέσει στην Ουάσινγκτον τις ελπίδες ειρηνικής συμβίωσης με την Τουρκία, όσο και ότι η καταβολή δισ. για εξοπλισμούς είναι ένα “τέλος προστασίας”, αφού δεχόμαστε εμμέσως ως πραγματική προτεραιότητα τον κατευνασμό του Ερντογάν και όχι τη ρύθμιση της συμπεριφοράς του με ουσιαστική αναβάθμιση του στρατιωτικού σκέλους της αποτροπής”…