Να στελεχωθεί άμεσα το Νοσοκομείο και να μην στρίβουν “δια των υποσχέσεων”. Γράφει ο Ηλίας Βαλάρης
Για ένα διαχρονικό πρόβλημα, ως συνήθως έχουμε διαχρονικές αντιδράσεις, κοινώς δείχνουμε έκπληκτοι κι εν πολλοίς αιφνιδιασμένοι και αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες μάλλον πολύ αργά, πολύ άκαιρα και πιθανώς και ατελέσφορες για ένα ζήτημα, που οφείλονταν να διευθετηθεί σε χρόνο επίκαιρο και μάλιστα με μεγάλη γενναιότητα.
Προφανώς και μιλώ για το ζήτημα του Nοσοκομείου που ταλανίζεται από μια πολύχρονη κρίση κι η οποία γιγαντώθηκε εσχάτως με τις παραιτήσεις γιατρών που η αλήθεια είναι πως είναι οι περισσότερες που έχουν καταγραφεί, μιας και αντίστοιχα φαινόμενα είχαμε και στο παρελθόν, αλλά όχι της τωρινής έντασης.
Θα έλεγα λοιπόν ότι το πρόβλημα δεν λύνεται ούτε με «ανθρωποθυσίες», ούτε με περιδιάβαση του πεζόδρομου, ούτε με αφορισμούς, πόσο μάλλον που δεν προάγεται καμία λύση υπό το πρίσμα προεκλογικών σκοπιμοτήτων.
Αντίθετα θα μπορούσε να διευθετηθεί αν υπήρχε συνέπεια μεταξύ… διαπιστώσεων και πράξεων, που όπως φαίνεται είναι όμως πολύ δύσκολο να συμπέσουν, για πολλούς και διάφορους λόγους, με πρώτο και ισχυρότερο το οικονομικό θέμα που σέρνεται από την εποχή των μνημονίων, της πανδημίας, αλλά και της μη αποκατάστασης ακόμα της πλήρους κανονικότητας.
Για το Nοσοκομείο λοιπόν γίνεται μεγάλη φασαρία, εξαιτίας της αδυναμίας στελέχωσης, παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες, αλλά και την υπαγωγή στην 1ηζώνη προβληματικών περιοχών, που δίνει κάποια κίνητρα, που όμως ακόμα δεν έχουμε δει την αποτελεσματικότητά της… μιας και οι προκηρύξεις τώρα τρέχουν.
Αντιστοίχως αξίζει να σημειώσουμε πως αν είχε ενταχθεί η Κέρκυρα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, ταυτόχρονα με τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου και δεν σφύριζαν αδιάφορα οι… κυβερνητικοί, ενδεχομένως να είχαμε κάποια καλύτερα αποτελέσματα και να μην είχαμε φτάσει στο σημερινό δύσκολο σημείο.
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της στελέχωσης του Νοσοκομείου πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί άμεσα, μιας και ξεμένει από παθολογική, καρδιολογική, ακτινολογικό και πιθανώς και άλλους τομείς που θα προκύψουν ελέω της εξάντλησης των ανθρώπινων πόρων στο ίδρυμα. Παράλληλα, για να μην ξεχνιόμαστε οφείλεται να στηριχτεί και η πρωτοβάθμια φροντίδα, αλλά και ο θεσμός των αγροτικών γιατρών, που τείνουν να εκλείψουν.
Κοινώς το πρόβλημα είναι μεγάλο και μοιραία (έστω και με την ευκαιρία της προεκλογικής περιόδου) ταλανίζει το νησί, οπότε κάθε αντίδραση, κάθε κίνηση και κάθε πρωτοβουλία δικαιολογείται, αν και βαρύνονται από την καθυστέρηση, της ανάληψης δράσης. Βέβαια, η διαμαρτυρία που έγινε το απόγευμα της Δευτέρας κι υπό εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, έπρεπε να γίνει, ώστε να κινητοποιηθεί η κοινωνία και να δηλώσει παρούσα έναντι ενός σοβαρότατου προβλήματος, που δεν βρίσκει λύση εδώ και πολύ καιρό.
Από την άλλη, κάθε… σύσκεψη που διεξάγεται, κάθε πρόταση που κατατίθεται είναι χρήσιμη (πέραν των επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων), ακόμα κι αν δεν καταφέρνουν να συμβαδίσουν με την κρισιμότητα του χρόνου παρέμβασης, αφήνοντας μόνο κάποιες παρακαταθήκες προτάσεων για την παροχή κινήτρων για την προσέλκυση στελεχών, ασχέτως βέβαια, αν αποτελούν αναμάσημα των όσων έχουν ήδη ζητηθεί από το Νοσοκομείο ως στήριξη για την εύρυθμη λειτουργία του!
Το μεγάλο ζητούμενο εντέλει είναι να βρεθεί τρόπος να έρθουν γιατροί και νοσηλευτές, που έχω την εντύπωση πως δεν πρέπει να είναι και η πρώτη τους προτεραιότητα κι αυτό δεν θα συμβεί ούτε με αντικαταστάσεις, ούτε με ευχολόγια.
Κοινώς πρέπει να βρεθεί τρόπος να στελεχωθεί το Νοσοκομείο και κανείς να μην στρίβει δια των υποσχέσεων, καθώς ο κόμπος έφτασε στο χτένι και περιθώρια για νέες καθυστερήσεις, αναβολές και ελιγμούς δεν υπάρχει, με τη λύση να μπορεί να προέλθει μόνο από την κυβέρνηση, που θα χρειαστεί να κάνει το κάτι… παραπάνω για να λήξει το αδιέξοδο και μάλιστα ενόψει εκλογών, που δεν είναι και τόσο εύκολη περίοδος.
Οπότε ας ξεκινήσουν να κινούνται, αρχής γενομένης με τις προκηρύξεις, που ακόμα τις περιμένουν στην Κέρκυρα, ας δρομολογήσουν κίνητρα κι ας κάνουν και το σταυρό τους στο μεταξύ να πιάσουν τόπο οι προσπάθειες, πριν να είναι πολύ αργά!
