Οι κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα εν όψει της μάχης της κάλπης. Γράφει ο Ηλίας Βαλάρης

Η προεκλογική σκακιέρα έχει αρχίσει να στήνεται μετά μάλιστα και τους τελευταίους χρησμούς του Πρωθυπουργού περί του χρόνου διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, μιας και για τις αυτοδιοικητικές έχουν καθοριστεί τα πράγματα για τον προσεχή Οκτώβρη.
Το ενδιαφέρον λοιπόν μπορεί να οριοθετείται δικαίως στις βουλευτικές, που θα έρθουν νωρίτερα των υπολοίπων, σε μια χρονιά, που εκτός όλων των άλλων θα είναι πλήρης πολιτικών διεργασιών κι εξελίξεων, αλλά και οι αυτοδιοικητικοί μηχανισμοί θα είναι σε εγρήγορση, αφού χρειάζονται χρόνο για να διαμορφώσουν τους στρατούς και τις στρατηγικές τους.
Η προσοχή βέβαια σε άμεσο χρόνο επικεντρώνεται στις βουλευτικές, που είναι και νωρίτερα και εκτός όλων των υπολοίπων διακυβευόμενων, θα δώσουν και το δέοντα τόνο στις επακόλουθες αυτοδιοικητικές
Στην Κέρκυρα δε, που τα πράγματα (ως συνήθως) είναι λίαν περίπλοκα, ο αγώνας της κάλπης είναι δύσκολος, τραχύς και γεμάτος εκπλήξεις, μιας και δεν είναι μόνο οι συνθέσεις των ψηφοδελτίων, αλλά και οι καινούργιοι παίκτες που προκύπτουν και ανατρέπουν σταθερές και στρατηγικές.
Για να γίνω κατανοητός στην περιγραφή του αξιοπερίεργου πολιτικού κλίματος που προκύπτει στο νησί μας θα επικαλεστώ το παράδειγμα του νέου ΠΑΣΟΚ, που τα στελέχη του προσπαθούν να επανασυστήσουν στην κοινωνία και να κερδίσουν τη θέση που επιθυμούν για την πάλαι ποτέ αδιαφιλονίκητη παράταξή τους στο πολιτικό κι εκλογικό γίγνεσθαι. Στο ερώτημα λοιπόν για τη σύνθεση ενός αξιόλογου ψηφοδελτίου, εδώ και αρκετό καιρό προέκυπτε μια σημαντική δυστοκία, όπου όριζε σχεδόν ως υπόθεση του ενός την εκλογή στις επικείμενες κοινοβουλευτικές.
Αν και μιλάμε για πολύ πρόωρο στάδιο… εντούτοις βγήκε καπνός μετά από έντονες διεργασίες και πέρα των ανδρικών υποψηφιοτήτων, που ακούγεται πως θα είναι αρκετές για να… διαλέξουν, κατάφεραν και εισήγαγαν στην επικαιρότητα και δύο ονόματα γυναικών, που καλύπτουν, πέρα όλων των άλλων προτερημάτων που προσφέρει η κάθοδος των δύο εν δυνάμει υποψηφίων, και την αναγκαιότητα της ποσόστωσης, θέμα που αποτελεί τον εφιάλτη των κομματικών οργανώσεων.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει βέβαια και με το ΣΥΡΙΖΑ κι αναμένεται να επιλυθεί αναλόγως με το ΠΑΣΟΚ, με τη διαφορά βέβαια να έγκειται στην εκλογική δυναμική που παρουσιάζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού με τα σημερινά δεδομένα στην Κέρκυρα δείχνει να έχει προοπτικές να καταλήξει πρώτο στο νήμα των εκλογών, ανεξάρτητα του τι θα συμβεί πανελλαδικά.
Και τώρα ερχόμαστε στη ΝΔ, όπου πολύ θα ήθελαν κάποιοι να είναι υπόθεση του ενός, αλλά προκύπτει η μάχη των πολλών, με το βασικότερο ενδιαφέρον να εστιάζεται στους αποκλεισμούς των διεκδικητών, μιας και εσχάτως οι άρρενες που επιθυμούν να είναι στο ψηφοδέλτιο πλέον μετράμε 5 και θα χρειαστούν δύο θέσεις για θηλυκές υποψηφιότητες ελέω ποσόστωσης και τις οποίες ακόμα δεν έχουν σιγουρέψει. Κοινώς δύο από τους φερέλπιδες θα αποκλειστούν ή θ’ αποσυρθούν αυτοβούλως, με το νυν βουλευτή πάντως να συμπεριλαμβάνεται στο ψηφοδέλτιο, εν μέρει αυτοδικαίως.
Στο γαλάζιο στρατόπεδο μάλιστα, όπου υπάρχει και μια ισχυρή πεποίθηση για την επικράτηση στις επικείμενες εκλογές η μάχη για τη θέση στο ψηφοδέλτιο γίνεται ολοένα και δυναμικότερη, αν και εδώ που τα λέμε, η εκλογή στο κοινοβούλιο για τους διεκδικητές, εν πολλοίς περιορίζεται στη μικρή εικόνα της προσωπικής ανάδειξης κι όχι στη μεγάλη, της συνεισφοράς δηλαδή στη γενική πορεία του κόμματος!
Παρόλο που οι υποψηφιότητες προσανατολίζονται κατά βάση στη δεξαμενή των ψηφοφόρων του κόμματος, εντούτοις η γενική εικόνα έχει μια σημαντική επίπτωση, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με τη σειρά που θα βγάλει η κάλπη, μιας και οι γαλάζιοι διεκδικητές, έχουν μια δύσκολη αποστολή μπροστά τους, τόσο για το πώς θα δικαιολογήσουν καλύτερα τις πολιτικές επιλογές, όσο και ποιοι θα δημιουργήσουν νέες προσδοκίες κι εν μέρει ποιοί θα μπορέσουν ν’ αντλήσουν ψήφους εκτός «μαντριού», που είναι εντέλει και ένας πολύ κρίσιμος παράγοντας επικράτησης.
Σε κάθε περίπτωση η μάχη της κάλπης την άνοιξη προβλέπεται ιδιαιτέρως σκληρή και σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα κι αδυσώπητη, με τους πολίτες πλέον να έχουν τη «χαρά» να παρακολουθήσουν μια σύγκρουση από παλαιότερες εποχές, πριν δηλαδή εισέλθουμε στα μνημόνια και στις υπόλοιπες περιπέτειες, όπου σχεδόν ανέστειλαν τα ενδοπαραταξιακά πάθη και οδήγησαν σε ανιαρές εκλογικές αναμετρήσεις, όπου ακόμα και η πολιτική ποιότητα είχε πάει περίπατο.