Οι τελευταίες ήρεμες μέρες του Παπα Φραγκίσκου

Salvatore Cernuzio – Πόλη του Βατικανού

«Ευχαριστώ που με έφερες ξανά στην Πλατεία». Ανάμεσα στα τελευταία λόγια του Πάπα Φραγκίσκου ήταν η ευχαριστία προς εκείνον που όλο αυτό το διάστημα της ασθένειας – αλλά και πολύ νωρίτερα – στάθηκε άγρυπνος φρουρός στο πλευρό του: τον Massimiliano Strappetti, τον νοσηλευτή που – όπως είχε πει κάποτε – του έσωσε τη ζωή προτείνοντάς του την εγχείρηση στο παχύ έντερο και τον οποίο ο Ποντίφικας διόρισε το 2022 προσωπικό του υγειονομικό βοηθό. Στο πλευρό του κατά τη διάρκεια και των 38 ημερών νοσηλείας στο Πολυκλινικό Gemelli αλλά και επί 24ώρου βάσεως κατά την ανάρρωσή του στην Καζα Σάντα Μάρτα, ο Strappetti ήταν μαζί με τον Πάπα την Κυριακή του Πάσχα, κατά το Urbi et Orbi. Την προηγούμενη ημέρα είχαν επισκεφτεί τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου για να ελέγξουν τη διαδρομή που θα ακολουθούσε ο Πάπας όταν θα εμφανιζόταν στη Μπαλκόνι των Ευλογιών.

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ

Και μετά από εκείνη τη στιγμή, το πρωί της Κυριακής, στο μπαλκόνι στην καρδιά της πρόσοψης της Βασιλικής του Βατικανού, όταν οι πιστοί από 35 χιλιάδες είχαν ήδη φτάσει τις 50 χιλιάδες, ο Πάπας θέλησε να κάνει μια τελευταία, σημαίνουσα έκπληξη πηγαίνοντας στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου για μια βόλτα με το «παποκίνητο» (papamobile). Όχι χωρίς λίγους αρχικούς ενδοιασμούς: «Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω;», ρώτησε τον Strappetti ο οποίος τον διαβεβαίωσε πως μπορούσε. Από εκεί ήρθε η αγκαλιά στο πλήθος, και ιδιαίτερα στα παιδιά: η πρώτη βόλτα μετά την έξοδο από το Gemelli η τελευταία της ζωής του.
Κουρασμένος αλλά ευτυχισμένος, ο Πάπας ευχαρίστησε τον προσωπικό του υγειονομικό βοηθό: «Ευχαριστώ που με έφερες ξανά στην Πλατεία». Λόγια που αποκαλύπτουν την ανάγκη του Αργεντινού Ποντίφικα – που έκανε τον άμεσο ανθρώπινο επαφή σήμα κατατεθέν της παποσύνης του – να επιστρέψει ανάμεσα στον λαό.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ

Ο Φραγκίσκος ξεκουράστηκε το απόγευμα και πέρασε ένα ήσυχο δείπνο. Γύρω στις 5:30 το πρωί εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδια της αδιαθεσίας, με την άμεση παρέμβαση όσων τον φρόντιζαν. Περισσότερο από μία ώρα αργότερα, αφού χαιρέτησε με ένα νεύμα του χεριού τον Strappetti, ξαπλωμένος στο κρεβάτι του διαμερίσματός του στον δεύτερο όροφο της Casa Santa Marta, ο Ποντίφικας εισήλθε σε κώμα. Δεν υπέφερε, όλα συνέβησαν γρήγορα, όπως αφηγούνται όσοι ήταν δίπλα του εκείνες τις τελευταίες στιγμές.
Ένας διακριτικός, σχεδόν αιφνίδιος θάνατος, χωρίς μακρόχρονες αναμονές και υπερβολική δημοσιότητα για έναν Πάπα που πάντα διατηρούσε μεγάλη εχεμύθεια για την υγεία του. Ένας θάνατος που συνέβη την επομένη του Πάσχα, την επομένη της ευλογίας στην πόλη και τον κόσμο, την επομένη της ημέρας που, μετά από τόσο καιρό, αγκάλιασε ξανά τον λαό. Τον λαό στον οποίο, από τα πρώτα κιόλας λεπτά της εκλογής του στις 13 Μαρτίου 2013, είχε υποσχεθεί ένα κοινό «μονοπάτι».