Κώστας Τασούλας, “η στοχαστική προσαρμογή” του Κυριάκου Μητσοτάκη. Γράφει ο Κώστας Κούρκουλος.

Για να συνεννοούμαστε:
1) Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Υπήρξε άψογη στα καθήκοντά της. Με δημοκρατικό ήθος, με υψηλή αισθητική – η Δημοκρατία είναι ασύμβατη με την απουσία αισθητικής – και αίσθηση καθήκοντος. Θα μείνει ως μία από τις καλύτερες Προέδρους.
2) Ευάγγελος Βενιζέλος: Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Διαθέτοντας όλα αυτά αυτά τα στοιχεία και επί πλέον λόγω ιδιαίτερης ικανότητας και εμπειρίας, θα επιτελούσε και έναν άλλο ρόλο: θα αποτελούσε ταυτόχρονα και έναν άτυπο υπερυπουργό εξωτερικών, κάτι εξαιρετικά αναγκαίο στους καιρούς που ζούμε. Θα ήταν ένας πρόεδρος που θα προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες.
3) Τάσος Γιαννίτσης, μετά τον θάνατο του Κώστα Σημίτη, θα αποτελούσε, σε συμβολικό επίπεδο, τον τελευταίο συλλογικό «ορθολογικό επιλογέα”.
Ως το πρόσωπο το οποίο, ως υπουργός, ηττήθηκε μαζί με τον πρωθυπουργό, από το ίδιο τους το κόμμα. Το οποίο ΄(κόμμα), ηγούμενο όλων των κρατικοδίαιτων συντεχνιών, απαιτούσε να σπαταλήσουμε ό,τι κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές, ενώ θεωρούσε ότι δεν είχαμε υποχρέωση να αφήσουμε τίποτε στις επόμενες. Ηττήθηκε δηλαδή από την Ελλάδα, για την οποία το σύνθημα “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά”, αποτέλεσε την τελευταία «μεγάλη ιδέα». Και της οποίας έσχατοι και μοιραίοι εκπρόσωποι, είναι ο Κώστας Καραμανλής ο “αναπαυόμενος” και ο Αλέξης Τσίπρας ο “αυταπατώμενος”……
4) Κώστας Τασούλας. Δεν ενθουσίασε το ευρύτερο ακροατήριο, πλην όμως μετά την διαπίστωση ότι υπό την ηγεσία των δύο πρώην (Καραμανλή- Σαμαρά) οργανώνεται η “διεθνής των σπηλαίων” που διεγείρει τα σχετικά ανακλαστικά στις ψυχές πολλών ψηφοφόρων της ΝΔ, αποτέλεσε την «στοχαστική προσαρμογή» του πρωθυπουργού.
Θυμίζω ότι ο Σημίτης, ένας από τους πιο έντιμους, ορθολογικούς και πετυχημένους πρωθυπουργούς της ιστορίας μας, προκειμένου να πετύχει αυτά που πέτυχε, ούτε καν ήρθε σε σύγκρουση με ένα βαθύτατα διεφθαρμένο και ανορθολογικό κόμμα. Το κόμμα που στη συνέχεια έδωσε την λαϊκή βάση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Επί πλέον, η θητεία του Κώστα Τασούλα ως ΠτΒ, δημιουργεί την προσδοκία ότι δεν θα είναι αποτυχημένος ΠτΔ.
ΥΓ: Η επιλογή Κακλαμάνη, το είπαμε: ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ.
Μπορεί, ως αχαλίνωτος λαϊκιστής και ευρωσκεπτικιστής να ικανοποιεί όλη την σταλινογενή Αριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και λοιπές σταλινικές δυνάμεις), που απεχθάνεται και την Ευρώπη και την Δημοκρατία, την οποία θεωρεί «τυπική», τους υπόλοιπους όμως μας προσβάλλει!