Δημήτρης Μπιάγκης: Διοικήσεις επταετίας στα Επιμελητήρια με τις ευλογίες της κυβέρνησης

Μετά από δύο αναβολές, όπου είχαν δοθεί το 2021 και το 2022 στις εκλογικές αρχαιρεσίες στα Επιμελητήρια, με το σκεπτικό των τότε έκτακτων ζητημάτων και συγκυριών, όπως η πανδημία του COVID-19 και ο πόλεμος στην Ουκρανία, κι ενώ η επιμελητηριακή κοινότητα κανονικά ετοιμαζόταν για τη διεξαγωγή των εκλογών που είχαν οριστεί για το τέλος του έτους, η κυβέρνηση προχώρησε σε μια μεθοδευμένη αναβολή (την 3η κατά σειρά) με απόφαση των συναρμόδιων Υπουργών, σύμφωνα με το άρθρο 40 του ν.5046 (ΦΕΚ, Τεύχος Α΄137/29.07.2023). που υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες.
Η πραξικοπηματική αυτή κίνηση πλήττει καίρια την εικόνα του επιμελητηριακού θεσμού, υπονομεύει τη λειτουργία και την αυτοτέλειά του, καθώς, αποδεικνύεται στην πράξη, πως τις όποιες αποφάσεις για το μέλλον του δεν τις λαμβάνουν τα μέλη της επιμελητηριακής κοινότητας, αλλά καθορίζονται από τις εκάστοτε βουλές των κυβερνητικών παραγόντων, που επιδιώκουν πολιτικά οφέλη στις πλάτες του.
Κι ενώ κανονικά οι επιμελητηριακές εκλογές θα πρέπει να διεξάγονται κάθε τέσσερα (4) χρόνια, οι υφιστάμενες διοικήσεις των Εμποροβιομηχανικών – Βιοτεχνικών Επιμελητηρίων ανά τη χώρα οδηγούνται αισίως σε 7ο χρόνο θητείας τους παρά τις δεσμεύσεις και διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών παραγόντων.
Κιόλα αυτά, όταν ομόφωνα, η Διοικητική Επιτροπή της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ) έχει αποφασίσει ότι δε θα δεχτεί άλλη παράταση, ενώ ήδη είχε γίνει η αναγκαία προεργασία από τα Επιμελητήρια, όπως η συγκρότηση εκλογικών επιτροπών για την διενέργεια των εκλογών.
Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι κάποιοι επιχειρούν να θέσουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους τον επιμελητηριακό θεσμό, υπονομεύοντας την επιχειρηματική κοινότητα, την αυτοτέλειά τους και τον ρόλο του θεσμού των Επιμελητηρίων, σε μια εποχή που η δράση και η προσφορά τους αποδεικνύεται ουσιαστική και πολύτιμη.
Η αυτοτέλεια των Επιμελητηρίων της χώρας και η προστασία του επιμελητηριακού θεσμού αποτελεί θέμα δημοκρατίας και κοινής λογικής. Τα Επιμελητήρια και οι επιχειρήσεις της χώρας δεν πρέπει να εξαρτώνται, ούτε να άγονται και να φέρονται, από μικροπολιτικές μεθοδεύσεις και όλες οι ενέργειες που σχετίζονται με τη λειτουργία τους πρέπει να γίνονται με πλήρη διαφάνεια.
Για την Κέρκυρα, όπου το Επιμελητήριό της άγεται και φέρεται χωρίς ουσιαστική προοπτική μεταξύ σφύρας και άκμονος, η επιπλέον παράταση στο σκηνικό της παρακμής ενέχει πολλαπλούς κινδύνους, καθώς δεν δίνει ελπίδα, όραμα και προοπτική σε μια νέα διοίκηση που θα διέθετε νωπή εντολή εκπροσώπησης σ’ ένα θεσμικό όργανο που καλείται από τους καιρούς να παίξει ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της περιοχής μας.