Σπύρος Κροκίδης: «Για σύγχρονες αθλητικές υποδομές απαιτείται σχεδιασμός και διεκδίκηση»
Με αφορμή τα όσα έχουν λεχθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα για τις αθλητικές υποδομές στο νησί μας και με επίκεντρο τις δυσάρεστες εξελίξεις που αφορούν στο προσωρινό κλείσιμο του σταδίου στο ΕΑΚΚ και γενικότερα η μη αποδεκτή κατάσταση του αθλητικού κέντρου, αισθάνομαι την ανάγκη να πάρω θέση και την οποία εκφράζω με παρρησία.
Κατ’ αρχάς οφείλω να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη από τα παιδιά μας και απ’ όλους όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό στο νησί για το ανεπαρκέστατο επίπεδο των αθλητικών μας υποδομών. Δεν θέλω να κρυφτώ πίσω από επιχειρήματα του τύπου «το πρόβλημα είναι διαχρονικό», το οποίο αποτελεί βέβαια μεγάλη αλήθεια, αλλά στέκομαι στο γεγονός ότι τα 4 τελευταία χρόνια μπορούσαν να γίνουν περισσότερα πράγματα και να μην φθάσουμε στο σημείο που φθάσαμε σήμερα.
Δυστυχώς δεν έγιναν και με γενναιότητα οφείλουμε να το παραδεχτούμε, για να μπορέσουμε στο άμεσο μέλλον να ανατρέψουμε την αρνητική εικόνα και πραγματικότητα που μας θλίβει όλους μας σήμερα. Και μπορούμε να το επιτύχουμε, όμως με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μεθοδολογία. Με σχέδιο και διεκδίκηση. Και θα πρόσθετα, συναπόφαση.
«Το πρόβλημα είναι διαχρονικό;». Ναι το πρόβλημα είναι διαχρονικό, γιατί όπως με ενημερώνουν το πρόβλημα της αδειοδότησης δεν είναι σημερινό. Επίσης, ποτέ δεν υπήρξε ένα συγκεκριμένο σχέδιο βέλτιστης αξιοποίησης των πόρων που είχαν έρθει στις εκάστοτε Δ.Ε του ΕΑΚΚ και στη Κέρκυρα γενικότερα. Παραδείγματα πάμπολλα, να αναφέρω χαρακτηριστικά την τοποθέτηση των πυλώνων φωτισμού τη μια χρονιά, όπου την επομένη όταν πλέον ο ΑΟ Κέρκυρα ανέβηκε στην Α! Εθνική κατηγορία, αντικαταστάθηκαν από νέους πυλώνες φωτισμού για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες νυχτερινών αγώνων. Η αντικατάσταση αυτή, εκτός από τα εκατομμύρια σε δραχμές στοίχισε και την ζωή σε έναν εργαζόμενο.
Ένα ακόμα παράδειγμα, το 1984 στην διάρκεια του αγώνα μπαράζ μεταξύ των ομάδων μπάσκετ του ΠΑΟ και του ΑΡΗ οι φίλαθλοι έσπασαν τις κερκίδες, αλλά ακόμα μέχρι σήμερα δεν έχουν επισκευαστεί πλήρως. Αυτό κάτι δείχνει, ότι δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο, τόσο για την συντήρηση, όσο και για την ανάπτυξη του ΕΑΚΚ. Και επίσης ότι δεν υπήρξε αποφασιστική διεκδίκηση.
Αυτά στο παρελθόν, οφείλουμε όμως να κοιτάξουμε το μέλλον και να συναποφασίσουμε για τις αθλητικές υποδομές που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας και στις μελλοντικές γενιές. Το σημερινό ΕΑΚΚ καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών της Κέρκυρας του 2040; Αν ναι να δούμε πως θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν. Αν όχι, θα πρέπει να δούμε που και πως δημιουργούμε νέες αθλητικές υποδομές. Αυτό όμως πρέπει να γίνει τώρα και να αποτελεί δεσμευτική απόφαση την οποία θα λάβει η αθλητική κοινότητα και οι θεσμικοί παράγοντες του τόπου και θα την υποστηρίξουν ΟΛΟΙ, διαχρονικά, μέχρι να υλοποιηθεί.
