Η Εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Πολιτικής Προστασίας Νίκου Μηλιώτη για τα αντιπλημμυρικά έργα

Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων για την πολιτική προστασία διαθέτει τα εξής:

Έχει επικαιροποιημένα τα προβλεπόμενα σχέδια από το ν.3013/2002, εγκεκριμένα από το Περιφερειακό Συμβούλιο και κατατεθειμένα στη Γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Διαθέτει το 1/4 των πόρων που προέρχονται από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους (1 εκατ. ευρώ), για δράσεις και παρεμβάσεις Πολιτικής Προστασίας, που αφορούν αποκλειστικά την άμεση ενέργεια και την βραχεία αποκατάσταση, σε όλες τις περιφερειακές ενότητες.

Έχει συνεργασία με τις αρμόδιες διευθύνσεις τεχνικών των περιφερειακών ενοτήτων.

Έχει εγκεκριμένα μητρώα εργοληπτών σε κάθε Περιφερειακή ενότητα , με δυνατότητα διάθεσης άνω των 200 μηχανημάτων έργου.

Διαθέτει έμπειρα στελέχη με συνεχή ενημέρωση και απόκτηση εμπειριών σε κάθε Περιφερειακή ενότητα ,για τη συνεργασία με τις κρατικές και αυτοδιοικητικές αρχές, χωρίς να έχει τη δυνατότητα διάθεσης προσωπικού στο πεδίο της ανάγκης.

Διατηρεί , υποστηρίζει και ενεργοποιεί το μητρώο εθελοντικών οργανώσεων.

Συνεχίζει να έχει συνεργασία με επιστημονικούς φορείς και ιδρύματα, στα πλαίσια υλοποίησης προγραμμάτων , τα οποία υποστηρίζουν την πολιτική προστασία ,χρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ της περιφέρειας.

Έχει φυσική παρουσία σε κάθε συμβάν και τη συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς.

Όσον αφορά τα πλημμυρικά φαινόμενα,
παραθέτω την άποψή μου ως περιφερειακός σύμβουλος της Κέρκυρας.

Καταθέτω προς γνώση του συμβουλίου την δήλωση-ανάρτηση στο διαδίκτυο (16-10-22) του Γεράσιμου Παπαδοπούλου
Δρ. Σεισμολογίας
τ. Διευθυντή ερευνών Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών

“Όχι, δε φταίει η κλιματική αλλαγή! Οι εικόνες πλημμυρικής καταστροφής που είδαμε στο Ηράκλειο Κρήτης, και παλιότερα αλλού, οφείλονται στην άναρχη δόμηση, στην αλόγιστη εκμετάλλευση του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου και των αιγιαλών, στην παραβίαση βασικών φυσικών λειτουργιών του περιβάλλοντος, που μετέτρεψαν τις φυσικές κοίτες απορροής σε δρόμους-χειμάρρους, αυξάνοντας δραματικά την τρωτότητα των οικισμών.
Επιτέλους, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Επιτέλους, να καταλάβουμε ότι αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα ενσυνείδητης ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας.”

Δήλωση η οποία καλύπτει πλήρως την ζώσα πραγματικότητα και στην Κέρκυρα.

Επίσης έχω να προσθέσω τα εξής:

-Απαιτείται να γίνουν οριοθετήσεις 168 km των 22 ρεμάτων στην Κέρκυρα και κατασκευές αντιπλημμυρικών σε αστικοποιημένες περιοχές,οι οποίες γίνονται μόνον με σημαντικές χρηματοδοτήσεις από το κεντρικό κράτος με την θέσπιση του Ταμείου Ρεμάτων ,όπως έχει ζητήσει και το Περιφερειακό Συμβούλιο με απόφαση του.
Σημειώνω ,ότι από όσο γνωρίζω ,αυτή την ανάγκη καμία Νομαρχιακή ή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση μέχρι σήμερα ,δεν επιχείρησε να την ακουμπήσει.

-Απαιτείται η υλοποίηση να γίνει από μία καλά στελεχωμένη δημόσια διοίκηση, η οποία δυστυχώς για τα μέτρα της Κέρκυρας, με λύπη το καταθέτω ,είναι “χρεοκοπημένη”,με πλήρως υποστελεχωμένη την αρμόδια διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών.

-Απαιτείται μεταρρύθμιση με νομοθέτηση του θεσμικού και δημοσιονομικού πλαισίου, ώστε τα έργα να αποδίδονται σε σύντομους χρόνους, με κεντρικό σχεδιασμό και υλοποίηση, ένα Εθνικό Σχέδιο δηλαδή, προς όφελος και την ασφάλεια της κοινωνίας.

-Απαιτείται η ενεργοποίηση των αρμοδίων Πολεοδομικών Αρχών ,όπου απαιτηθεί, για επανέλεγχο των όρων δόμησης, ιδιαίτερα στις αστικοποιμένες περιοχές και των χαμηλών σημείων απορροών των ρεμάτων.

-Απαιτείται η σύναψη προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ Δήμων και Περιφέρειας, για την χρηματοδότηση και την υλοποίηση παρεμβάσεων σε σημεία απορροών αναγκαίων ,εντός και εκτός οικισμών.

Όλες οι κυβερνήσεις διατήρησαν σε ισχύ τον κατά παρέκκλιση πολεοδομικό νόμο του 1985,χωρίς την ύπαρξη απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων .

Όλες οι κυβερνήσεις είδαν την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, ως μηχανισμό είσπραξης εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού , χωρίς να υπολογιστεί η λειτουργία της φύσης,με κίνδυνο την ζωή και την περιουσία.

Επίσης ,η τελευταία νομοθέτηση (άρθρο 224 ν. 4555 /2018) δίνει την αρμοδιότητα των ρεμάτων εντός και εκτός οικισμών, χωρίς τους ανάλογους πόρους, στις περιφέρειες και στους έχοντες την ευθύνη αντιπεριφερειάρχες.

Φυσικά τέλος,όπως καταλαβαίνετε όλα τα παραπάνω ξεπερνούν το” μπόι “ενός αυτοδιοικητικού και αναφέρομαι στον ομιλούντα.
Με εκτίμηση