Βόρεια Κέρκυρα: “Ο χορός των παπάδων”

Την Κυριακή της Τυροφάγου σε τέσσερα χωριά του Δήμου Βόρειας Κέρκυρας, μετά τον κατανυκτικό εσπερινό, γνωστό και ως εσπερινό της συγχώρησης, τελείται κάθε χρόνο ο «Χορός των παπάδων» ή διαφορετικά ο χορός των γερόντων ή χορός «Δόξα νάχει…», από την αρχή του τραγουδιού που συνοδεύει τον χορό.

«Χορός παπάδων

Όταν τελειώσει ο εσπερινός στο χωριό Επίσκεψις την Κυριακή της Τυροφάγου και στα χωριά Κληματιά , Χωρεπίσκοποι και Νυμφές ο παπάς, οι παπάδες , κατά αρχαία συνήθεια και πατροπαράδοτη, στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου στην Επίσκεψη ή στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στην Κληματιά ή στο προαύλιο του Ιερού ναού Παναγίας Κουκαμιώτισσας στους Χωρεπισκόπους, ή μέσα στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στις Νυμφές χορεύουνε το περίφημο “Δόξα νάχει…” . Οι παπάδες αυτοί είναι επικεφαλής και άλλων ιερωμένων, οι οποίοι τάσονται κατά την δική τους ιερατική τάξη στα αριστερά του πρωτοχορευτή παπά . Ακολουθούν οι προεστοί του χωριού, Πρόεδρος Κοινότητας και Κοινοτικό Συμβούλιο, Πρόεδρος και Συμβούλιο Συνεταιρισμού δάσκαλοι του χωριού και οι επιθυμούντες να χορέψουνε γέροι κατά τάξην ηλικίας. Όμως στον χορό γίνονται δεκτοί και νεώτεροι, τριαντάρηδες–σαραντάρηδες, …με σκοπό να συνηθίσουνε να τον χορεύουνε».

Το τραγούδι λέγεται …«δοξαστικό» και «αίνος», ενώ στις υπάρχουσες εκδόσεις του τιτλοφορείται «Δόξα νάχει». Είναι γνωστό σε όλα τα χωριά της βόρειας Κέρκυρας, στα τέσσερα όμως παραπάνω χωριά συνοδεύεται με χορό.

Κατά μια άποψη στον χορό αναγνωρίζονται στοιχεία αρχαίων εθίμων και τελετουργιών, στη σημερινή του πάντως μορφή έχει καθαρά χριστιανικό περιεχόμενο και ιδιαίτερα στο τρίτο τμήμα του συνδέεται με τον εσπερινό της συγχώρησης που έχει προηγηθεί.

Θέμα του τραγουδιού είναι ο αντίστοιχος με τα επίγεια επουράνιος χορός, ο οποίος περιγράφεται, μετά τη δοξολογία του τριαδικού Θεού. Χορεύουν οι δώδεκα απόστολοι με πρωτοχορευτή τον Πέτρο. Τον ρυθμό δίνουν οι προφήτες που τραγουδούν και παίζουν όργανα. Καλεσμένοι στη γιορτή, από την Παναγία, είναι όλοι οι άγιοι (προπάτορες, μάρτυρες, ιεράρχες και όσιοι). Το τραγούδι κλείνει με τις προτροπές του ιερέα προς τους πιστούς να μετέχουν στη λατρεία της εκκλησίας, να ελεούν, να υπερασπίζονται την ΕΙΡΗΝΗ, να μην κακολογούν, να αγαπούν ο ένας τον άλλο για να κερδίσουν τον παράδεισο.

«Ο χορός χορεύεται χωρίς όργανα, δηλαδή χωρίς βιολί αλλά με τον ρυθμό του βιολιού στον κερκυραϊκό χωριάτικο χορό.