Αλέξανδρος Αυλωνίτης: Διπλή μαύρη επέτειος. 49 χρόνια από το πραξικόπημα της Κύπρου και 58 χρόνια από την αποπομπή της κυβέρνησης Παπανδρέου
Αν ξεφυλλίσει κανείς τις σελίδες της νεότερης ιστορίας μας θα βρει πολλές στιγμές περηφάνειας και αγώνα, αλλά και πολλά μελανά και σκοτεινά σημεία.
Συμπληρώνονται σήμερα 58 έτη από τη βίαιη αποπομπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965, που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο μαύρο πραξικόπημα των συνταγματαρχών του 1967, και 49 χρόνια από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο, από την ΕΟΚΑ Β’ και την ελληνική Χούντα των Συνταγματαρχών, το οποίο άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή λίγες μέρες μετά.
Η ανατροπή του νόμιμου Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπου Μακάριου, αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία και εχθρότητα από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσιγκερ των ΗΠΑ απέρριψε πρόταση για υποστήριξη του ανατραπέντος καθεστώτος Μακαρίου. Αυτή την κατάσταση αστάθειας χρησιμοποιεί ως πρόσχημα η Τουρκιά για να εισβάλει στην Κύπρο πέντε ημέρες αργότερα. Έως και σήμερα παραμένει εκεί τουρκικός στρατός κατοχής, παρά τα συνεχή ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ οι συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ δεν έχουν οδηγήσει σε καμία βιώσιμη λύση. Είναι καθοριστικής σημασίας η ανάληψη αποφασιστικών πρωτοβουλιών για την επίλυση του κυπριακού, με τέλος της κατοχής και επανένωση της Κύπρου.
Σήμερα, πολλές δεκαετίες μετά, συνεχίζουμε να υπενθυμίζουμε πως οι δυνάμεις που μάχονται για την Δημοκρατία είναι πάντοτε και εξ ορισμού πατριωτικές, σε αντίθεση με τις αυταρχικές, αντιδημοκρατικές και ακροδεξιές δυνάμεις που δεν δίστασαν να βάλουν σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα, στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Ακόμα και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά από ερωτηματικά μετά από τις δηλώσεις του κ.Μητσοτάκη για “ορισμένες υποχωρήσεις” στα ελληνοτουρκικά, χωρίς να έχει καταθέσει συγκεκριμένες θέσεις. Υπάρχουν σαφείς κόκκινες γραμμές, οριοθέτηση ΑΟΖ / υφαλοκρηπίδας ως νομική και όχι ως γεωπολιτική διαφορά.
Δεν ξεχνάμε την Κύπρο, δεν ξεχνάμε όσους έπεσαν μαχόμενοι για ελευθερία και δικαιοσύνη. Και θα επαναλαμβάνω μονίμως ότι ο λαός μας πρέπει να θυμάται, να τιμά την ιστορία του, αν θέλει να προοδεύσει. Καμία αμφισβήτηση για την Ελλάδα, δικαίωση για την Κύπρο, μήνυμα επίκαιρο τούτη την εποχή.
