Ντροπή…

Έρχεται η στιγμή που πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια. Οι λέξεις γίνονται φτωχές για να περιγράψουν τα αισθήματα και το συναίσθημα που νοιώθει ο νουνεχής πολίτης αυτού του τόπου αντικρίζοντας ένα τέτοιο θέαμα. Η Ελληνική σημαία, “κουρελόχαρτο” από την αδιαφορία των όποιων υπεύθυνων, “κυματίζει” ξεσκισμένη στο Νέο Φρούριο.

Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι η Ελληνική Σημαία είναι ένα σύμβολο, σύμβολο που περικλείει τους αγώνες, τις θυσίες, τα μαρτύρια και τους διωγμούς αυτού του Έθνους. Ένα σύμβολο για το οποίο έχει κυλήσει ποτάμια αίματος για την υπεράσπιση του. Αλλά σήμερα, στην εποχή του ευδαιμονισμού, της ψευδαίσθησης του ευδαιμονισμού, στην εποχή της έκπτωσης των διαχρονικών αρχών και των αξιών που κράτησαν όρθιο αυτόν τον λαό, για κάποιους καρεκλοκένταυρους είναι απλά ένα… πανί.

Δεν υπάρχουν πραγματικά λόγια, παρά μόνο μια λέξη και αυτή φοβάμαι πως είναι “φτωχή”. ΝΤΡΟΠΗ.