Ποιος κυβερνά αληθινά αυτόν τον τόπο; Γράφει ο Γιάννης Ρεβύθης
Αυτά δυστυχώς συμβαίνουν όταν την “εξουσία” δεν την ασκεί ο εκλεγμένος Δήμαρχος, αλλά κάποιοι που νομίζουν πως είναι οι “διοικητές” της Παλιάς Πόλης. Οταν αντί για αιρετούς, αποκτούμε τοπάρχες. Αντί για διαλόγους, έχουμε ανακοινώσεις-μανιφέστα με απειλές, ύβρεις και… φαντασιώσεις απόλυτης κυριαρχίας.
Ο κ. Στεφανίδης, μέλος του Συλλόγου Μονίμων Κατοίκων της Παλιάς Πόλης, σήμερα στον προσωπικο του λογαριασμο στο φβ, αναλαμβάνει αυτοβούλως και αυθαίρετα εναν περίεργο ρόλο. Τον ρόλο του εισαγγελέα, χωροφύλακα, πολεοδόμου και δημοτικού ρυθμιστή τραπεζοκαθισμάτων;
Με κεφαλαία γράμματα και σημεία στίξης σε υπερδιέγερση, γράφει σήμερα δημόσια ….
«ΕΥΓΕ στην Αστυνομία! Να κάνει ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ελέγχους και σε υποτροπή να ΣΦΡΑΓΙΖΟΝΤΑΙ τα μαγαζιά τους χωρίς πολλά-πολλά…»
Ας το κρατήσουμε αυτό, το χωρίς πολλά-πολλά. Δηλαδή τι προτείνει; Χωρίς έννομη διαδικασία, χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης, χωρίς καν ενημέρωση; Κατευθείαν στο λουκέτο, γιατί το λέει ποιος; Η εξουσία όπως την ονειρεύονται οι θερμοκέφαλοι. Η εξουσία ωμή, προσωπική και εκδικητική.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται το νέο κάλεσμα..
«Να ξεδοντιάσει τους ΑΛΙΤΗΡΙΟΥΣ μαγαζάτορες της Πόλης.» λέει.
Αλήθεια, πόσο εύκολα πετιέται ένας δημόσιος χαρακτηρισμός “αλήτης” σήμερα; Και πόσο αδιάφορα τον καταπίνουμε; Και δεν μιλάμε για ιδιωτική συζήτηση, μιλάμε για επίσημη ανάρτηση από έναν θεσμικό ρόλο. Αν αύριο ένας καταστηματάρχης απαντήσει με τον ίδιο τρόπο, αποκαλώντας “φασίστα” έναν άλλον κάτοικο, τότε θα φωνάξουμε περί ύβρεως ή θα το θεωρήσουμε ισόπαλο παιχνίδι στη λάσπη;
Και σαν να μη φτάνουν αυτά, φτάνει στο σημείο να «εγγυάται» πως δεν θα αφήσει σε ησυχία τον Αντιδήμαρχο, αν δεν τον υπακούσει. Απειλεί τον αιρετό, δηλαδή αυτόν που λογοδοτεί στους δημότες και όχι στον Σύλλογο;
Φτάσαμε δυστυχώς στην εποχή που ο καθένας μπορει να λειτουργεί σαν ένας σύγχρονος Ρομπέν των Δασών. Οχι όμως για να δώσει στους φτωχούς, αλλά για να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Το μόνο που μας λείπει είναι ο καθε Ρομπέν των Δασών να ζητήσει και προσωπικό μπλοκάκι σφραγίδων.
Ενδεχομένως το επόμενο βήμα να είναι να διανέμει και εξώδικα στα μαγαζιά ο ίδιος.
Ας σοβαρευτούμε. Ο δημόσιος λόγος δεν είναι πεδίο ψευτοηρωισμών. Οι κάτοικοι της Παλιάς Πόλης έχουν κάθε δίκιο να απαιτούν νομιμότητα, ηρεμία και σεβασμό. Αλλά αυτό στις δημοκρατικές κοινωνίες γίνεται με θεσμικές οδούς, όχι με λεξιλόγιο πεζοδρομίου, ούτε με φλογερά κεφαλαία αγανάκτησης. Αν κάθε αγανακτισμένος αρχίσει να μοιράζει ποινές από το Facebook, τότε θα χρειαστεί να βάλουμε τα δικαστήρια στο Instagram.
Ας το αποφασίσουμε, λοιπόν. Θέλουμε πόλη με κανόνες και θεσμούς, ή με σύγχρονους Ρομπέν για προσωπικά ξεκαθαρίσματα;
