Κέρκυρα: Επιμήκυνση τουριστικής περιόδου, μύθος ή πραγματικότητα; Γράφει ο Σπύρος Ρίκος

Η Κέρκυρα αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς και προβεβλημένους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, με υποδομές όμως που είναι κυρίως προσανατολισμένες στον θερινό τουρισμό. Ωστόσο, διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για να επιμηκύνει την τουριστική της περίοδο και να αναπτυχθεί σε προορισμό, αν όχι τεσσάρων εποχών, σίγουρα τριών εποχών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη στρατηγική, που θα διαφοροποιήσει το τουριστικό προϊόν και θα αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, που μέχρι σήμερα όμως δεν έχει συμβεί αυτό σε ΚΑΝΕΝΑΝ τομέα. Να θυμηθώ τις εκδηλώσεις του 1716, που με τον τρόπο που έγιναν, ουσιαστικά «θάφτηκαν». Υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε καμία εξωστρέφεια, να ξεπεράσει τα σύνορα μας. Ο πολιτιστικός πλούτος του νησιού, οι θρησκευτικές παραδόσεις, η τοπική γαστρονομία, τα φυσικά τοπία και η ενδοχώρα, μπορούν να στηρίξουν μορφές τουρισμού όπως ο πολιτιστικός, ο γαστρονομικός, ο πεζοπορικός, φέρνω για παράδειγμα την εκδήλωση στη Βόρεια Κέρκυρα καις τις Νυμφές που οι φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου έπαθαν πλάκα με τα τοπία και την φύση. Γενικά έχουμε μια καταπληκτική ενδοχώρα. και ο θρησκευτικός τουρισμός. Εγώ, βέβαια έχω κάποιες ενστάσεις για τον θρησκευτικό τουρισμό βλέποντας όλες αυτές τις ορδές θρησκόληπτων να γυρίζουν στην πόλη, θεωρώ ότι οικονομικά και ποιοτικά δεν προσφέρει, όπως άλλες μορφές τουρισμού, αλλά όλα αυτά είναι θέμα διαχείρισης. Αυτά είναι προσωπικές απόψεις ενός που δέν είναι ειδικός για να ξέρουμε τι λέμε. Παράλληλα και θα έλεγα ουσιαστική και θεμελιώδης ανάγκη είναι η βελτίωση των υποδομών, δηλαδή δεν μπορεί να μην υπάρχει πεζοδρόμιο περιμετρικά του αεροδρομίου και οι τουρίστες να διέρχονται με τις βαλίτσες τους μέσα στα νερά, η ενίσχυση των συγκοινωνιών και η προβολή της Κέρκυρας με σύγχρονες μεθόδους προώθησης θα μπορούσαν να προσελκύσουν επισκέπτες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Με τη συνεργασία φορέων, επαγγελματιών και τοπικής κοινωνίας, η Κέρκυρα μπορεί να αναπτύξει ένα πιο βιώσιμο και ισορροπημένο τουριστικό μοντέλο, που θα ενισχύσει την οικονομία και θα συμβάλει στη διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού της πλούτου.
Θα μπορούσαμε να αναδείξουμε με στοχευμένες πρωτοβουλίες και αναβάθμιση ποιοτική και ουσιαστική των υποδομών που χρειάζεται άμεση δράση. Χωρίς θέατρα θερινά και χειμερινά και πολιτιστικούς χώρους, όπως η Ιόνιος Βουλή, η Ιόνιος Ακαδημία, η δημοτική πινακοθήκη, το περιστύλιο των ανακτόρων και άλλες κατοικίες που ερειπώνουν και μπορούν να ανακατασκευαστούν και να υποδεχτούν πολιτιστικές εκδηλώσεις. Να το ξαναπώ; Το εργοστάσιο Δεσύλλα θα μπορούσε να γίνει πολιτιστική «κυψέλη» και να δώσει πολλές λύσεις. Εάν το έπαιρνε το Πανεπιστήμιο και ξέρω πολύ καλά τι λέω θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Γαστρονομικός και οινοτουρισμός με την προώθηση τοπικών προϊόντων (κουμ κουάτ, ελαιόλαδο, κρασί, τοπική κουζίνα) μέσα από διαδρομές γεύσης και φεστιβάλ. Εδώ μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο και το Επιμελητήριο και γενικά οι παραγωγικοί φορείς. Δεν τους βλέπω μέχρι τώρα. Ούτε τους ακούω, μέχρι τώρα.
Πεζοπορικός και φυσιολατρικός τουρισμός: το Corfu maounten Trail και τα ορεινά χωριά και η ενδοχώρα μπορούν να φιλοξενήσουν ήπιες δραστηριότητες άνοιξη και φθινόπωρο. Πραγματικά πιστέψτε με, ότι έχουμε καταπληκτική ενδοχώρα με καταπληκτικούς οικισμούς και αρχοντικά σπίτια, κυρίως η βόρεια Κέρκυρα, αλλά και γενικά όλο το νησί. Και να προσθέσω τον αθλητικό τουρισμό με ιστιοπλοικούς αγώνες και κολυμβητικούς μαραθώνιους, έχουμε έναν Ολυμπιονίκη με τεχνογνωσία που μπορεί να προσφέρει σε αυτόν τον τομέα.
Βασική προυπόθεση η αναβάθμιση των υποδομών και των τουριστικών και των κοινωνικών. Χωρίς να γίνει αυτό, δεν πάμε πουθενά. Και βέβαια να διευθετηθούν τα ζητήματα με την ενίσχυση των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών συνδέσεων και εκτός θερινής περιόδου.
Καταλήγω, με σωστό σχεδιασμό, η Κέρκυρα μπορεί να μετατραπεί σε πολιτιστικό, φυσιολατρικό και βιώσιμο προορισμό για όλο τον χρόνο, ενισχύοντας ταυτόχρονα την τοπική κοινωνία και οικονομία.