Κέρκυρα: Ελλειψη νερού η έλλειψη διαχείρισης; του Γ. Ρεβύθη

Η Κέρκυρα,ένας από τους χαρακτηρισμένους ως πιο πράσινους τόπους της Ελλάδας, κατέχει μια ιδιαιτερότητα: είναι η περιοχή με τις περισσότερες βροχοπτώσεις στη χώρα μας και ταυτόχρονα η περιοχη με τα μεγαλύτερα προβλήματα υδροδότησης. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες τοτε δηλαδη που λόγω και της τουριστικής περιόδου χρειαζομαστε το νερο περισσότερο, τοτε το νησί μας αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υδροδότησης. Και το ερώτημα που τίθεται είναι, πώς γίνεται να “πνιγόμαστε” στις βροχές και ταυτόχρονα να διψάμε;

Ο καθηγητής Υδρογεωλογίας στο ΑΠΘ Κωνσταντίνος Βουδούρης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ είναι σαφής: Το πρόβλημα δεν είναι η ανομβρία, αλλά η κακή διαχείριση των υδάτων. Το νησί εχει πρόβλημα γιατι δεν διαθέτει ούτε επαρκείς υποδομές αποθήκευσης του νερού, ούτε συστήματα εξοικονόμησης, ούτε τεχνολογίες όπως η αφαλάτωση σε ευρεία κλίμακα. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι πάνω από το 65% του νερού χάνεται, είτε από διαρροές, είτε από υδροκλοπές, είτε από την πλήρη απουσία συστημάτων ελέγχου.

Ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του υπουργειου Περιβάλλοντος, Πέτρος Βαρελίδης, επιβεβαιώνει το μέγεθος της κρίσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει, μία μεγάλη ποσότητα του νερού του στην Κέρκυρα δεν “τιμολογείται”. Ενα συγκλονιστικό ποσοστό του νερου που χανεται και που προκύπτει από απώλειες στο δίκτυο, ρολόγια που “γυρίζονται” ή απλώς δεν υπάρχουν, και υδροκλοπές που παραμένουν ανεξέλεγκτες. Κι όλα αυτά σε ένα νησί που διαθέτει… τρεις διαφορετικούς θεσμικούς παρόχους νερού! Τρεις θεσμικοί παροχοι σε ενα νησί αδυναμοι ο καθε εναςναπο αυτους για την υλοποιηση των μεγαλων εργων που απαιτούνται.

Αρνούμαι να πιστεψω οτι στην εποχή της τεχνιτής νοημοσύνης οι παροχο8 ειναι χωρίς τηλεμετρία δηλαδή χωρίς ψηφιακή παρακολούθηση και διαχείριση του δικτύου ύδρευσης . Γιατι τοτε είναι πρακτικά αδύνατο να εντοπιστούν οι πραγματικές απώλειες και να ληφθούν διορθωτικά μέτρα. Και βέβαια, δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για επενδύσεις σε αφαλατώσεις,η σε μεταφορα νερού αν πρώτα δεν “κλείσουμε τη στρόφιγγα” της σπατάλης και της αδιαφορίας.

Η Κέρκυρα δεν έχει μεγάλες ανάγκες άρδευσης, καθώς δεν διαθέτει έντονη αγροτική παραγωγή. Το νερό καταναλώνεται κυρίως για ύδρευση, και το μεγαλύτερο μέρος του απλώς εξαφανίζεται. Είναι προφανές πως απαιτείται ριζική θεσμική παρέμβαση, όχι μόνο για να προστατευτεί ένα ζωτικό δημόσιο αγαθό, αλλά και για να υπάρξει δίκαιη και ορθολογική διαχείριση.

Το νερό δεν μας λείπει. Αυτό που μας λείπει είναι σχέδιο, διαφάνεια, τεχνογνωσία και πολιτική βούληση. Όσο συνεχίζουμε να “χύνουμε” το νερό της Κέρκυρας στην άσφαλτο και την απραξία, τόσο θα πληρώνουμε και κυριολεκτικά και μεταφορικά το τίμημα.

Το ερώτημα δεν είναι πλέον τεχνικό, είναι πολιτικό. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να αλλάξει το πλαίσιο; Ποιος θα πει καθαρά στους πολίτες ότι το νερό χάνεται γιατί το κράτος απλώς δεν λειτουργεί; Ποιος θα συγκρουστεί με συμφέροντα και τοπικές αδράνειες για να φτιάξει ένα ενιαίο, διαφανές, αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης;