Όταν Ουκρανία και Ρωσία πολεμούν στην Αφρική. Γράφει ο Κώστας Βέργος *

H είδηση πέρασε στα ψιλά. Μάλι, Νίγηρας και Μπουρκίνα Φάσο απέλασαν, στις αρχές του Αυγούστου, τους πρέσβεις της Ουκρανίας. Οι τρεις χώρες του Σαχέλ, αφού έδιωξαν τους Γάλλους και Αμερικανούς στρατιώτες και έκλεισαν τις βάσεις τους, συνέπηξαν ομοσπονδία (συνολικής εκτάσεως μεγαλύτερης από κάθε άλλη αφρικανική χώρα). Κατηγόρησαν τώρα και οι τρεις, από κοινού, το Κίεβο για παρέμβαση και ενεργό ρόλο υπέρ των αποσχιστικών αντάρτικων κινημάτων στην περιοχή τους. Αν και η ουκρανική κυβέρνηση διαψεύδει την εμπλοκή, ο Ουκρανός πρέσβης στη Σενεγάλη πρόλαβε να μιλήσει (θριαμβευτικά) για τις στρατιωτικές πληροφορίες που παρείχε το Κίεβο στους αντάρτες (όταν αυτοί σκότωσαν σε μάχη 45 στρατιώτες του Μάλι και 85 της ρωσικής μισθοφορικής Wagner), ο δε εκπρόσωπος Τύπου της ουκρανικής ΚΥΠ επιβεβαίωσε.

Τώρα, οι τρεις αφρικανικές χώρες, που διοικούνται από χούντες (κατόπιν πρόσφατων πραξικοπημάτων), καλούν τον ΟΗΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Ουκρανία, τη χώρα που, όπως λένε, ενώ δέχεται εισβολή από μια άλλη χώρα, δεν διστάζει να επιχειρεί εναντίον μιας μακρινής χώρας και μάλιστα χωρίς προφανείς εθνικούς ή οικονομικούς λόγους. Να σημειώσουμε ότι, παρά τις τεταμένες λόγω των πραξικοπημάτων σχέσεις μεταξύ των χωρών του Σαχέλ, η προσφυγή κατά της Ουκρανίας υποστηρίζεται από σύσσωμο το Σαχέλ.

Ο πιο επιθετικός σύμμαχος της Ουκρανίας στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο είναι, όπως ξέρουμε, ο πρόεδρος Μακρόν, που έχει απειλήσει να στείλει γαλλικό στρατό στην Ουκρανία. Στα χρόνια της προεδρίας Μακρόν, η Γαλλία απομακρύνεται (αποβάλλεται, για την ακρίβεια) σταδιακά από το (πρώην γαλλικό) Σαχέλ. Η Γαλλία, να σημειώσουμε, είναι η χώρα που, μετά την παραχώρηση της ανεξαρτησίας στις πρώην αποικίες της, κράτησε τους στενότερους οικονομικούς και χρηματοπιστωτικούς δεσμούς, στηρίζοντας το νόμισμά τους. Το οποίο νόμισμα δεν είναι άλλο από το αφρικανικό φράνκο, συνδεδεμένο παλιότερα με το γαλλικό φράνκο και κατόπιν με το ευρώ. Εγγυημένο το αφρικανικό φράνκο ως προς τη σταθερότητά του από την ίδια τη Γαλλία. Το τίμημα των αφρικανικών χωρών, για τη νομισματική τους σταθερότητα, είναι ότι πρέπει να τηρούν τα μισά συναλλαγματικά τους αποθέματα στην κεντρική τράπεζα της Γαλλίας. Πρώτη τώρα η ομοσπονδία (ή συνομοσπονδία) των τριών, που τύπωσε ήδη νέο νόμισμα, το «σαχέλ», και ακολούθως οι λοιπές χώρες του Σαχέλ επιδιώκουν τη δημιουργία εθνικών νομισμάτων – αποφρανκοποίηση θα το λέγαμε.

Το δεύτερο τίμημα ήταν ότι στα πρώτα χρόνια υποτιμάτο το γαλλικό φράνκο σε σχέση με το αφρικανικό φράνκο και έτσι οι Γάλλοι αποκτούσαν πάντα πλεονέκτημα εξαγωγών στο μεταξύ τους εμπόριο. Το τρίτο τίμημα ήταν ότι οι τοπικές αφρικανικές ελίτ, γαλλόφωνες, συνήθως διεφθαρμένες, είχαν μια σχέση πελάτη-πάτρωνα με τις γαλλικές εταιρείες που θα εκμεταλλεύονταν τον ορυκτό πλούτο της περιοχής, κυρίως χρυσό και ουράνιο καθώς και άλλα πολύτιμα για τη σύγχρονη βιομηχανία μέταλλα. Ιδιαίτερα για τη Γαλλία, που βασίζεται στην πυρηνική ενέργεια κατά 70%, το ουράνιο είναι πολυτιμότερο του χρυσού.

Από την περίφημη Φρανσαφρίκ (Francafrique) μένει, σήμερα, άθικτη και θαλερή μόνον η γαλλοφωνία, ενώ τον ρόλο της Γαλλίας ως τοπικού προστάτη αναλαμβάνει πλέον το ρωσικό Africa Corps, για να εξασφαλίσει τη σταθερότητα των χωρών έναντι αποσχιστικών κινημάτων και, κυρίως, έναντι των Al-Queda, ISIS και Boko-Haram, που επιδιώκουν την εφαρμογή της ισλαμικής σαρίας. Το Africa Corps είναι σώμα μισθοφορικό, διοικούμενο ανοιχτά από το Κρεμλίνο. Σκοπός του η απορρόφηση της επίσης μισθοφορικής Wagner, μετά τον θάνατο, μάλλον δολοφονία, του Πριγκόζιν. (Η Wagner κατηγορείται για σωρεία εγκλημάτων, όπως οι μαζικές σφαγές αμάχων σε χωριά που θεωρήθηκαν ύποπτα στήριξης των ανταρτών.)

ΥΓ. 1: Με το βιβλίο του, «Φρανσαφρίκ: το πιο μεγάλο σκάνδαλο της Δημοκρατίας» (1998), ο ακτιβιστής και συγγραφέας Φρανσουά Βερσάβ (1945-2005) έδειξε τη λεόντεια μετα-νεοαποικιοκρατική πολιτική της Γαλλίας και τη δομική συνεργασία με τους διεφθαρμένους ηγέτες των πρώην γαλλικών αποικιών.

ΥΓ. 2: Ενδιαφέρον έχουν οι πρόσφατες προσεκτικές δηλώσεις των νεοεκλεγέντων προέδρου και πρωθυπουργού της (ιστορικά πιο φιλο-γαλλικής) Σενεγάλης σε σχέση με τη γαλλική παρουσία στην περιοχή καθώς και οι πρωτοβουλίες τους για επάνοδο των Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο στην ένωση κρατών του Σαχέλ, ECOWAS, υπό πιο ανεξάρτητο σε σχέση με τη Γαλλία καθεστώς.

ΥΓ. 3: Στον τρομερό εμφύλιο του Σουδάν, με τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, Ρωσία και Ουκρανία στηρίζουν αντίστοιχα τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα.

ΥΓ. 4: Ανεύθυνη και παραγνωρίζουσα την πραγματικότητα η πρόταση Ελλήνων γεωπολιτικών και στρατιωτικών αναλυτών για αποστολή στρατιωτών μας στο Σαχέλ στο πλαίσιο της συμφωνίας περί ελληνο-γαλλικής αμοιβαίας συνδρομής, σε μια εποχή που οι Γάλλοι αποχωρούν από την περιοχή, μάλλον βεβιασμένα.

* ΠΗΓΗ: efsyn.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *