Προς κ. Διοικήτρια Νοσοκομείου. Γράφει ο Χρυσόστoμος Μπούκας

Σκύβω το κεφάλι μου και με σεβασμό και συμπόνια σφίγγω το χέρι της μητέρας που δεν ευτύχησε να αγκαλιάσει το παιδί της.

Θα αποφύγω να αναφερθώ στην λειτουργία και τις ελλείψεις του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στο Νομό. Το έχω κάνει αρκετές φορές στο παρελθόν.

Σήμερα μόνο τούτο: φθάνει πια με τις δηλώσεις των πολιτικών και.. πολιτευόμενων, τις διαπιστώσεις, τις φωτογραφίες, τα λόγια, τα δελτία τύπου, και εν τέλει την υποβάθμιση των ευθυνών και της αδιαφορίας του κράτους.

Χρειάζονται σοβαρότητα και αγώνες για να έχουμε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Απευθυνόμενος στην κ. Διοικήτρια του Νοσοκομείου, που κληρονόμησε σωρεία ελλείψεων και προβλημάτων, εφιστώ την προσοχή για ένα πρόβλημα, που προφανώς γνωρίζει, αλλά θεωρώ ότι είναι άμεσης προτεραιότητας προς επίλυση:

Ο μοναδικός Νευρολόγος του Νοσοκομείου, άριστος επιστήμων και υψηλού επιπέδου προσωπικότητας, κόσμημα για το ιατρικό προσωπικό, όπως φυσικά και πολλοί άλλοι, για πολλά χρόνια τώρα διευθύνει χωρίς καμία απολύτως βοήθεια, μόνος και έρημος, τη Νευρολογική Κλινική με πολλά και βαρέα περιστατικά.

Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ιδιαίτερα ευφυής, για να αντιληφθεί ότι ακόμα και η προσωπική του ζωή, η ζωή του δηλαδή εκτός εργασίας, διαταράσσεται από τα προβλήματα ασθενών και την επιστημονική του βοήθεια που του ζητούν οι συνάδελφοι ιατροί.

Η κατάσταση προ πολλού έχει φθάσει στο απροχώρητο και είναι έτοιμος να εγκαταλείψει το Νοσοκομείο μας. Φανταζόμαστε όλοι το μεγάλο κενό που θα προκύψει. Δευτεροβάθμιο Νοσοκομείο σε νησί, χωρίς Νευρολόγο!

Κυρία Διοικήτρια, να θέσετε το θέμα της άμεσης προτεραιότητας. Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλές ελλείψεις, αλλά το συγκεκριμένο θέμα θεωρείται ύψιστης μέριμνας.

Ας κάνουν δηλώσεις όσοι θέλουν να δείξουν ότι δήθεν ενδιαφέρονται, αλλά τελικά στέκονται μόνο στα λόγια, δελτία τύπου και τηλεοπτικό γυαλί. Κατακεραυνώνουν δήθεν την (εκάστοτε) κυβέρνηση και αυτό το θεωρούν θετικό πρόσημο στο πολιτικό τους βιογραφικό σημείωμα.

Έχουμε βαρεθεί όλους εκείνους που κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ή όφελος για τον τόπο μας.

Παραδείγματα; Ας κοιτάξουμε γύρω μας.

Εμείς όλοι, εκεί έξω, μας αξίζει μια τέτοια ζωή;

Εκτός αν πιστεύουμε ότι κάθε δυσκολία δεν πρόκειται να αγγίξει εμάς και τους δικούς μας και κάθε προσπάθεια ή αγώνας αφορά τους «άλλους» και πάμε παρακάτω.