Εκλογικός νόμος

ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Μόνο μια φορά, αν δεν μου διαφεύγει κάτι, έχει αλλάξει εκλογικό σύστημα, χωρίς ποτέ να εφαρμοστεί: το ακραία πλειοψηφικό του 1954, επειδή δεν πρόλαβε, λόγω του θανάτου του, να το εφαρμόσει ο Παπάγος. (Το αντικατέστησε το “τριφασικό” του Καραμανλή).

Όταν ψηφίστηκε ο τελευταίος νόμος -ο οποίος αναπαράγει το μειονέκτημα να μην αποτυπώνει στην κοινοβουλευτική εκπροσώπηση τη διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων, το τόνισα στον Γεραπετρίτη τότε που με πήρε και ρώτησε τη γνώμη μου- κάναμε σχετική δημόσια συζήτηση στο Ίδρυμα Θεοχαράκη με Αντώνη Λιβάνιο (αρμόδιο υφυπουργό), Αντρέα Δρυμιώτη, Πάνο Σταθόπουλο και τον μακαρίτη σήμερα Ηλία Νικολακόπουλο.
Εκεί τονίσαμε τη δυσχέρανση της αυτοδυναμίας σε σχέση με τον “νόμο Παυλόπουλου”, εφόσον το πρώτο κόμμα έπαιρνε κάτω του 40%, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται πως έβλεπε μόνο τα δημοσκοπικά δεδομένα εκείνης της εποχής (όπως και ο ΚωνσταντίνοςΜητσοτάκηςτο 1991).

Επίσης εγώ τόνισα πως μια τέτοια “αναλογικοποίηση” του εκλογικού συστήματος θα είχε νόημα, μόνο αν διασφάλιζε ευρύτερη συναίνεση στην ψήφιση του σχετικού νόμου. Τώρα ένα λάθος δεν διορθώνεται με δεύτερο λάθος…
Θανάσης Διαμαντόπουλος
Καθηγητής πολιτικών επιστημών