Άκου λοιπόν φίλε Κώστα… Γράφει ο Ιωάννης Ρεβύθης

– Βρε Γιάννη αν ζούσε ο Τώνης ο Κωσταγιόλας, όλοι αυτοί, θα συμπεριφερόταν με τον ίδιο τρόπο στους επαγγελματίες;

Γύρισα το κεφάλι μου, καθώς βρισκόμουν σε μια γωνιά, όρθιος, παρακολουθώντας την συνεδρίαση του Δημοτικού  συμβουλίου και αντίκρισα τον φίλο μου τον Κώστα, γνωστό μαγαζάτορα της πόλης. Παρακολουθούσε κι αυτός την συνεδρίαση που αφορούσε το ωράριο της μουσικής στο κέντρο της πόλης.

– Κώστα, έχεις την εντύπωση ότι εκείνη την περίοδο, που ζούσαν ο Κωσταγιόλας, ο Σπύρος Δενδιας, ο  Μητσιάλης, ο Μούτσος, θα περίμενε η τότε δημοτική αρχή  να φθάσουμε στο δεκαπενταύγουστο για να το αποφασίσει του απάντησα.

Με κοίταξε σκεφτικός και αφού έσκυψε στο αυτί χαμηλόφωνα μου είπε:

– Εχεις δίκιο Γιάννη. Δεν μας υπολογίζουν, αλλά δεν φταίνε μόνον αυτοί. Εμείς τους ψηφίσαμε. Αλλά πες μου πως να τούς κάνουμε αντιπολίτευση όταν  μας έχουν “δεμένους”  χειροπόδαρα με τις άδειες, με τα τραπεζοκαθίσματα, με τα πρόστιμα;
Δεν πρόλαβα να του απαντήσω γιατί έφευγε μουρμουρίζοντας.
Κάτι για το “πως θα βγάλουμε το χειμώνα” συγκράτησα .

Άκου λοιπόν φίλε Κώστα.

Στην Ελλαδίτσα μας δυστυχώς δίκιο έχει αυτός που φωνάζει πιο δυνατά. Αυτός πού έχει “φωνή” , αυτός που κινείται οργανωμένα και τον ακολουθούν  ψηφοφόροι.
Μα σοβαρά μιλάς;
Θα τολμούσαν τη 10 ετια του 90 να συμπεριφερθούν με τέτοιο τρόπο στους επαγγελματίες; Θα τούς έπαιρνε ο διάολος και θα τους σήκωνε.

Η διαφορά φίλε Κώστα είναι ότι τότε στο Επιμελητήριο ήταν ο Σπύρος Δενδιας. Ένας άνθρωπος που τουλαχιστον γνώριζε Ελληνικά και μπορούσε να σταθεί σε ένα τραπέζι.

Σήμερα; Άστα να πάνε στο διάολο.

Ο Τώνης Κωσταγιόλας φίλε Κώστα παρέα με τον Σπύρο Μητσιαλη και τους άλλους εμπόρους μιλούσε και “τακαναν” πάνω τους. Όλοι οι τότε επικεφαλής προσπαθούσαν να τούς πλησιάσουν ζητώντας την εύνοια τούς. Όταν δε κατέβασαν συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές και  βγήκαν πανηγυρικά, οι άλλοι προσπαθούσαν να τούς προσεταιριστούν.
Ολοι. Κόμματα, Βουλευτές, Νομάρχης κλπ.

Σήμερα; Ποιος ενδιαφέρεται Κώστα; Την πλάτη τους κοιτάζουν και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τα χουν καλά με την Δήμαρχο μπας και βάλουν, καμία καρέκλα παραπάνω.

Αυτά ήθελα να του πω αλλά δεν πρόλαβα γιατί είχε φύγει.

Α! Ξέχασα.
Θα του έλεγα ακόμα ότι όταν έψαχνα να βρω κάποιον για  να μιλήσει και να υποστηρίξει τις θέσεις τους, δεν τα κατάφερα γιατί είχαν τα τηλέφωνα κλειστά.