Δεν γνώριζες, δεν ρώταγες; γράφει ο Σπύρος Ρίκος
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΒΑΣΙΛΗ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΗ: ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ Ή «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΓΕΣ;»…
Με όσα ακούω και διαβάζω μετά την γνωστοποίηση της παραίτησης του Δημάρχου Νότιας Κέρκυρας Βασίλη Χειμαριώτη, μου έρχεται στο μυαλό εκείνος ο τύπος που του έδειχναν το Φεγγάρι και εκείνος κοίταζε το δάχτυλο.
«Ο Βασίλης είναι καλό παιδί», αλήθεια, ποιος αμφισβήτησε το ότι είναι πολύ, θα πρόσθετα εγώ, καλό παιδί; Κανείς μας. «Ο Βασίλης είναι αξιοπρεπής», γιατί είπε κανείς το αντίθετο; «Ο Βασίλης είναι καλός γιατρός», άριστος μπορώ να πω. Μα ο Βασίλης δεν κρίνεται και δεν αξιολογείται, επί του προκειμένου, για το αν είναι καλό παιδί, ούτε για το αν είναι αξιοπρεπής, ούτε, για το αν είναι καλός γιατρός. Ο Βασίλης θα αξιολογηθεί για αυτά που υποσχέθηκε και δεσμεύτηκε στους συνδημότες του, για το αν τα τήρησε, αν μπορούσε να τα τηρήσει, αν ήταν σωστά προετοιμασμένος να ανταποκριθεί σε μια τέτοια πρόκληση, θα αξιολογηθεί ως Δήμαρχος. Και βεβαίως για το τι πίστευε ότι μπορούσε να κάνει, υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις του και για το πόσο προετοιμάστηκε για να ανταποκριθεί στον ρόλο του. Όλα αυτά σε μια συγκεκριμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πολιτική και αυτοδιοικητική που είχε διαμορφωθεί με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί τις περισσότερες πολιτικές ευθύνες τις έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και εξηγούμαι.
Όλα ξεκινούν το 2017 – 2018 με την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να «διαλύσει» τον ενιαίο Δήμο, βλέποντας ότι το «παιχνίδι» ήταν χαμένο με όλα αυτά που είχαν συμβεί με τα σκουπίδια και τα ΜΑΤ, και δημιούργησε τρεις Δήμους, για να εξυπηρετήσει τις φιλοδοξίες των δικών του παιδιών, συγνώμη συντρόφων του. Ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε το σχέδιο των 3 Δήμων, με την προοπτική να κερδίσει το Δήμο Βόρειας Κέρκυρας, τον κέρδισε ο Μαχειμάρης και το Δήμο Νότιας Κέρκυρας, τον κέρδισε ο Λέσσης, αποδεικνύοντας ότι «λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο» που σε αυτές τις περιπτώσεις ο «ξενοδόχος» είναι ο λαός. Αλλά θα έπρεπε έτσι και αλλιώς να γνωρίζουν οι σύντροφοι ότι «όταν κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει». Εν προκειμένω με τον ΣΥΡΙΖΑ της Κέρκυρας.
Βέβαια τα προβλήματα ξεκινούν το 2019 και μετά, όταν αποδείχθηκε ότι η ΔΙΑΔΕΥΑΚ είναι θνησιγενής. Γιατί λέμε για την σημερινή Δημοτική αρχή και της ΔΙΑΔΕΥΑΚ, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η προηγούμενη Δημοτική αρχή και Διοίκηση της ΔΙΑΔΕΥΑΚ, έκανε 18 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ μήνες για να συγκροτήσει Διοικητικό Συμβούλιο, με αποτέλεσμα να συσσωρευτούν μη διαχειρίσιμα προβλήματα. Γι’ αυτό ο Μαχειμάρης που είναι «Πρύτανης» στην Αυτοδιοίκηση, είχε ανακοινώσει ότι αν επανεκλεγεί θα δημιουργήσει δική του ΔΕΥΑ. Και το έκανε και σώθηκε. Δεν έχει προβλήματα; Έχει, αλλά είναι διαχειρίσιμα, γιατί ποια ΔΕΥΑ δεν έχει προβλήματα; Ο Δήμος Νότιας Κέρκυρας, όμως τα προβλήματα του, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι διαχειρίσιμα.
Γι’ αυτό λέω ότι ο Βασίλης (ο Χειμαριώτης) δεν ήταν προετοιμασμένος, δεν γνώριζε ότι θα βαδίσει σε ένα «ναρκοπέδιο», που δεν ήταν τα σκουπίδια, αλλά το νερό και η ΔΕΥΑ. Γι’ αυτό ταιριάζει η ρήση «Δεν γνώριζες, δεν ρώταγες;». Εγώ γι’ αυτό θα τον κρίνω τον Βασίλη και θα του βάλω «χαμηλή βαθμολογία», γιατί όφειλε να γνωρίζει. Όφειλε να είχε συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του υδρευτικού προβλήματος και όχι να υπόσχεται πράγματα ανέφικτα ή το χειρότερο, ούτε καν «ακούμπησε» αυτό το πρόβλημα, που ήταν σίγουρο ότι θα το έβρισκε μπροστά του και μάλιστα στην χειρότερη μορφή του. Δεν αναρωτήθηκε «γιατί ο Μαχειμάρης θέλει ντε και καλά να φύγει και να κάνει δική του ΔΕΥΑ;». Επαναλαμβάνω, δεν ήταν και δεν είναι εύκολο εγχείρημα, προφανώς έχει τις δυσκολίες του, αλλά η παραμονή σε ένα θνησιγενές σχήμα όπως είναι η ΔΙΑΔΕΥΑΚ, ο «θάνατος» είναι αναπόφευκτος.
Και κάτι άλλο που «καταμαρτυρώ» στον φίλο μου τον Βασίλη. Ότι στην επιστολή παραίτησης δεν ήταν όσο έπρεπε ακριβής και δεν είπε την όλη αλήθεια. Και τι εννοώ, στο δημόσιο διάλογο θα πρέπει να μιλάμε με «ονοματεπώνυμα» ο κύριος τάδε, « υποσχέθηκε αλλά δεν βοήθησε». Να γνωρίζουμε και εμείς τον «κύριο τάδε», για να μην την πάθουμε και εμείς.
Πολύ φοβάμαι ότι τα πράγματα για το Δήμο Νότιας Κέρκυρας, για τους κατοίκους της Νότιας Κέρκυρας και για τους επιχειρηματίες της Νότιας Κέρκυρας, θα είναι ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι. Γι’ αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί μια παγκερκυραική συμμαχία, γιατί, κατά πρώτον να αποφευχθεί μια οικονομική ζημιά τεραστίων διαστάσεων για την περιοχή και κατά δεύτερον, αν δυσφημιστεί η περιοχή, θα δυσφημιστεί όλο το νησί. Η Κέρκυρα θα ακούγεται. Και εν πάση περιπτώσει δεν φταίει σε τίποτα ο πολίτης και ο δημότης να την πληρώσει στο τέλος της βραδιάς.
